۴ ادویه سرشار از آنتیاکسیدان
به گزارش تیکاگو به نقل ازسلامت نیوز
به گزارش سلامت نیوز به نقل از health، دارچین اغلب بهعنوان یک «ابرادویه» آنتیاکسیدانی معرفی میشود و این شهرت بیدلیل نیست؛ ترکیبات آن میتوانند با التهاب مقابله کرده و آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد را کاهش دهند. اما در کنار دارچین، ادویههای رایج دیگری نیز وجود دارند که از نظر آنتیاکسیدانی بسیار قدرتمند هستند. در ادامه با چهار مورد از آنها آشنا میشویم.
۱. میخک
میخک آسیابشده یکی از غنیترین منابع آنتیاکسیدان در میان ادویههاست. بر اساس شاخص ORAC (ظرفیت جذب رادیکالهای آزاد)، میخک حتی امتیازی بالاتر از دارچین دارد.
آنتیاکسیدانهای اصلی میخک شامل اوژنول، فلاونوئیدها و اسید گالیک هستند. مطالعات نشان دادهاند که این ترکیبات حتی در دوزهای کم میتوانند اثربخشی بالایی داشته باشند و اوژنول خاصیت ضدباکتریایی نیز دارد.
روش مصرف:مقدار کمی میخک آسیابشده در ماست، جو دوسر یا شیرینیپزی، یا استفاده از میخک کامل در نوشیدنیهای گرم.
هشدار:مصرف بیش از حد (بیش از یکچهارم قاشق چایخوری در روز) میتواند به کبد آسیب بزند، بهویژه در افراد دارای بیماریهای کبدی.
۲. زردچوبه
ماده فعال اصلی زردچوبه کورکومین است؛ ترکیبی با خواص ضدالتهابی و آنتیاکسیدانی قوی. کورکومین به تقویت سیستم ایمنی، کاهش استرس اکسیداتیو و حمایت از سلامت متابولیک کمک میکند.
هرچند میزان کورکومین در زردچوبه خشک تنها حدود ۲ تا ۹ درصد است، اما همین مقدار نیز در مصرف روزانه میتواند اثرات مفیدی داشته باشد.
نکته مهم:برای جذب بهتر کورکومین، زردچوبه را همراه با فلفل سیاه و کمی چربی مصرف کنید.
هشدار:دوزهای بالای زردچوبه یا مکملهای آن ممکن است با داروهای رقیقکننده خون تداخل داشته باشد.
۳. پونه کوهی (اورگانو)
پونه کوهی از نظر شاخص ORAC، درست بعد از دارچین قرار میگیرد. این ادویه سرشار از فلاونوئیدها، تیمول، کارواکرول و اسیدهای فنولی است.
خواص آنتیاکسیدانی پونه کوهی به تقویت سیستم ایمنی، سلامت روده و مقابله با باکتریها و قارچها کمک میکند. پونه کوهی خشکشده بهدلیل غلظت بیشتر ترکیبات فعال، گزینهای عالی برای پختوپز است.
هشدار:مصرف مکمل یا روغن پونه کوهی باید کوتاهمدت و تحت نظر پزشک باشد، زیرا استفاده طولانیمدت میتواند تعادل باکتریهای مفید روده را بر هم بزند.
۴. زنجبیل
زنجبیل تازه و خشک هر دو فواید قابل توجهی دارند. این ادویه حاوی ترکیباتی به نام جینجرول است که خاصیت ضدالتهابی قوی دارد. هنگام خشک شدن زنجبیل، جینجرولها به شوگاول تبدیل میشوند که در برخی موارد حتی قویتر هستند.
مطالعات نشان میدهد زنجبیل میتواند التهاب را کاهش دهد و نقش محافظتی در برابر برخی بیماریها، حتی تومورها، داشته باشد.
روش مصرف:در چای، غذاهای آسیایی، اسموتیها یا شیرینیپزی.
هشدار:مصرف زنجبیل در مقادیر معمول غذایی ایمن است، اما دوزهای بالای مکملی ممکن است باعث ناراحتی گوارشی یا تداخل دارویی شود.
اگرچه دارچین همچنان یکی از معروفترین ادویههای آنتیاکسیدانی است، اما میخک، زردچوبه، پونه کوهی و زنجبیل نیز میتوانند نقش مهمی در کاهش التهاب، تقویت ایمنی و ارتقای سلامت عمومی ایفا کنند. استفاده متعادل از این ادویهها در آشپزی روزانه، راهی ساده و خوشطعم برای حمایت از سلامت بدن است.
