در حال حاضر ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد هستند. علیرغم اینکه سازمان ملل با به رسمیت شناختن حاکمیت کشورها، عضویت آنها را می پذیرد، همه کشورها به صورت دوجانبه یکدیگر را به رسمیت نمی شناسند. اینفوگرافی زیر، پیچیدگی های ژئوپلیتیکی موجود را نشان می دهد.
برای درک این اینفوگرافی فلش ها را از یک کشور به سمت کشور عضو دیگر سازمان ملل که آن را به رسمیت نمی شناسد، دنبال کنید. اینفوگرافی بالا به کشورهای عضو سازمان ملل محدود شده و موارد زیر در آن دیده نمی شود:
کشورهای ناظر (مانند فلسطین)
کشورهای با شناسایی محدود (مانند کوزوو، جزایر کوک، نیوئه)
کشورهایی که توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته نشده اند (مانند تایوان، صحرای غربی)
بیشترین مخالفت‌های دیپلماتیک نسبت به کدام کشورهاست؟
نگاهی اجمالی به اینفوگرافی بالا نشان می دهد که چین و اسرائیل بیشترین مخالفت های دیپلماتیک را به خود جلب کرده اند. به طور خلاصه، بسیاری از جزایر اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس چین را به رسمیت نمی شناسند و بیشتر جهان اسلام اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد.
بلوک چین با موضع پکن توضیح داده می شود: هیچ کشوری نمی تواند همزمان جمهوری خلق چین و جمهوری چین (تایوان) را به رسمیت بشناسد. در نتیجه، تمام کشورهایی که در این نمودار چین را به رسمیت نمی شناسند، در حال حاضر تایوان را به عنوان یک کشور مستقل می شناسند.
در نهایت، خصومت در مورد به رسمیت شناختن اسرائیل از درگیری مداوم اسرائیل و فلسطین نشأت می گیرد. بیشتر کشورهای عربی با تقسیم قیمومیت بریتانیا بر فلسطین مخالفت کردند و به اسرائیل حمله کردند که منجر به جنگ ۱۹۴۸ شد. در زمان های مختلف، کشورهای عربی مختلف از عادی سازی روابط سخن گفته اند، مشروط بر اینکه اسرائیل از سرزمین های فلسطینی عقب نشینی کند.
