کشف کوزه تریاک هخامنشی؛ نشانههایی از مصرف گسترده در مصر باستان!
به گزارش تیکاگو به نقل از کجارو
پیشتر نیز در گورستانی در سِدمنت، در جنوب قاهره، که به دفن افراد کمبرخوردار اختصاص داشت، درون چند ظرف نشانههایی از تریاک یافت شده بود. این شواهد نشان میدهد که این ماده در مصر باستان هم در میان مردم عادی و هم در میان نخبگان مصرف میشده است.
این موضوع پرسشهای تازهای را درباره محتوای دیگر ظروف آلاباستری، بهویژه آنهایی که در آرامگاه توتعنخآمون کشف شدهاند، برمیانگیزد. نویسندگان اعلام کردند:
در بسیاری از آلاباسترهای غارتشده از آرامگاه توتعنخآمون، رسوبات آلی چسبناک و قهوهای تیره با بویی مشخص دیده شده که با ویژگیهای شیره خشکشده تریاک مطابقت دارد.
آنان مینویسند:
دستکم برخی از این ظروف در واقع حاوی افیون بودهاند؛ سنتی دیرپا در مصر باستان که تازه آغاز به درک آن کردهایم. پژوهشگران حتی احتمال میدهند که این گونه ظرفهای آلاباستری مترادف با افیون شده باشند؛ همانگونه که امروزه قلیان با مصرف تنباکوی قلیان هممعناست.
هرچند این فرضیه تا حدی جنبه گمانهزنی دارد، اما آنان تاکید میکنند:
اکنون کاملا روشن است که مصرف افیون بخشی تثبیتشده از زندگی روزمرهی باستانی بوده است.
بر پایه نمونههای بقایای آلی بهدستآمده از مجموعه بابلی ییل و موزه پن، اکنون شواهد کافی وجود دارد که نشان دهد دستکم برخی از انواع ظروف آلاباستر مصری پیوندی مستقیم با ذخیرهسازی، آمادهسازی و مصرف افیون داشتهاند؛ که فراتر از کاربری عمومیتر است. این امر افق گستردهتری از سنتهای دارونامهای در جهان باستان را بازتاب میدهد که هنوز بهخوبی شناخته نشده است.
ظروف آلاباستری مصری اکنون با امضاهای شیمیایی روشن تریاک هم در جوامع نخبگانی بیرون از مصر (مانند بینالنهرین) و هم در بسترهای فرهنگی عادیتر درون مصر (مانند سِدمنت) شناسایی شدهاند؛ یافتههایی که گمانهزنیهای دیرینه درباره کارکرد آنها بهعنوان محفظه لوازم آرایشی یا ابزار انتقال پیامهای خصوصی را که بیش از یک قرن ادامه داشت، رد میکند. آنها شاید حتی نمادهای استعاری یک سنت فرهنگی متمایز بودهاند؛ نمونههایی از «برندسازی» آشکار به معنای امروزی، یعنی گونههایی از ظروف که بلافاصله تداعیگر مصرف تریاک در سنتی چندصدساله بودهاند.
