در دل کوه‌های البرز، در جایی نه چندان دور از هیاهوی پایتخت، گنجینه‌ای پنهان از تاریخ و هنر وجود دارد. کاخ سبز، نگینی درخشان در میان جاهای دیدنی تهران، منتظر است تا شما را به سفری رویایی ببرد. معماری بی‌نظیر، تزیینات خیره‌کننده و اشیاء تاریخی، هر کدام داستانی از گذشته را روایت می‌کنند. این کاخ باشکوه، حالا به موزه‌ای تبدیل شده که دیوارهایش پر از رمز و راز است و باغ‌هایش بوی بهار می‌دهند.
مشخصات کاخ سبز سعدآباد
این کاخ که در بلندترین نقطه سعدآباد قرار دارد، با درب اصلی‌اش که به کوه‌های البرز باز می‌شود، نفس تازه‌ای از طبیعت خالص تهران به شما هدیه می‌دهد. همسایگی آن با گلاب‌دره، ولنجک و تجریش، موقعیتی جغرافیایی فوق‌العاده برای لذت بردن از هوای پاک و چشم‌اندازهای بی‌نظیر فراهم کرده است. معماری کاخ سبز نیاوران ترکیبی از هنر اروپایی و ایرانی است که در نقش و نگارهای سنگی آن نمایان است و جذابیتی کم‌نظیر برای علاقه‌مندان به تاریخ و هنر ایجاد کرده است. در گذشته با نام «کاخ سنگی» شناخته می‌شد، اما بعد از انقلاب به «کاخ سبز» تغییر نام داد. ثبت ملی کاخ سبز تهران در سال ۱۳۷۶ شمسی اهمیت تاریخی این کاخ را به اوج رسانده و همچنان یکی از جاذبه‌های گردشگری محبوب در تهران است، جایی‌که هر قدمی در آن شما را به عمق تاریخ و اصالت هنر ایرانی می‌برد.
تاریخچه کاخ سبز
کاخ سبز در دوره پهلوی اول ساخته شد. ساخت این کاخ در سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۷ هجری شمسی صورت گرفت و به‌عنوان یکی از اقامتگاه‌های خصوصی رضاشاه در مجموعه سعدآباد استفاده می‌شد. این کاخ همچنین میزبان مهمانان خارجی و شخصیت‌های برجسته سیاسی بود. پس از انقلاب اسلامی، کاخ سبز به‌عنوان یکی از مکان‌های فرهنگی و تاریخی ایران به ثبت ملی رسید و هم‌اکنون به‌عنوان یکی از موزه‌های مهم مجموعه سعدآباد شناخته می‌شود.
علت نامگذاری کاخ سبز
نام کاخ سبز به دلیل استفاده از سنگ‌های سبزرنگ در نمای خارجی آن انتخاب شده است. این سنگ‌ها به صورت خاصی تراشیده شده‌اند تا نمای کاخ را زیباتر کنند. علاوه بر این، رنگ سبز به‌عنوان نمادی از طبیعت و آرامش در فرهنگ ایرانی مطرح است و انتخاب این رنگ برای کاخ، احساس سرزندگی و طراوت را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کند.
معماری کاخ سبز
کاخ سبز سعدآباد یکی از نمونه‌های برجسته معماری دوره پهلوی است. این کاخ معماری ایرانی – اروپایی دارد و نمای خارجی آن با سنگ‌های سبز زمردی پوشیده شده است. کاخ شامل دو طبقه و یک زیرزمین است و مساحتی حدود ۱۱۰۰ مترمربع دارد. معمار این کاخ، استاد جعفرخان کاشانی است که با استفاده از هنرهای مختلف ایرانی مانند مقرنس‌کاری و گچ‌بری‌های زیبا، فضایی شگفت‌انگیز را در داخل کاخ ایجاد کرده است. سقف‌ها و دیوارهای کاخ نیز با نقاشی‌های برجسته و تزیینات خاصی آراسته شده‌اند که شکوه و عظمت دوران پهلوی را به تصویر می‌کشد.
منبع: علی بابا
