تیکاگو‌

معجزه‌ طبیعت در برزیل؛ میعادگاه بیابان، تالاب و آسمان

به گزارش تیکاگو به نقل از کجارو

در نگاه اول، پارک ملی «لینسویز ماراینسیز» (Lençóis Maranhenses) در برزیل، یک بیابان بی‌انتها به نظر می‌رسد. تپه‌های شنی سفید و مواج تا جایی که چشم کار می‌کند ادامه دارند. اما این یک سراب نیست. میان این تپه‌ها، صدها تالاب آب شیرین و شفاف همچون جواهراتی زمردین می‌درخشند و منظره‌ای را خلق می‌کنند که گویی از دل رویاها بیرون آمده است. اینجا، در پهنه‌ای به وسعت ۱۵۰۰ کیلومتر مربع، می‌توان پابرهنه قدم زد و از گرمای شن به خنکای آب پناه برد. این اکوسیستم منحصربه‌فرد، جایی که بادهای قدرتمند ساحلی شن‌ها را به خشکی می‌رانند، در فصل بارانی (ژانویه تا ژوئن) با آب باران پر می‌شود و بهشتی پنهان را آشکار می‌کند. (BBC)

تالابی در پارک ملی لینسویز ماراینسیز

عکاس: Carla Vianna / BBC

شهرت جهانی و هجوم گردشگران

شگفتی طبیعی لینسویز ماراینسیز در سال ۲۰۲۴ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید و ناگهان توجه دنیا را به خود جلب کرد. مدیر پارک ملی، می‌گوید که این اتفاق یک موج عظیم گردشگری به راه انداخته است. آمارها حرف او را تایید می‌کنند؛ در سال ۲۰۲۴، پارک با ثبت ۵۵۲,۰۰۰ بازدیدکننده رکورد شکست و تا سپتامبر ۲۰۲۵، این عدد از ۵۸۰,۰۰۰ نفر نیز فراتر رفته است.

لینسویز ماراینسیز اکنون پس از کوه «کله قندی»، مجسمه «مسیح نجات‌دهنده» و «آبشار ایگواسو»، چهارمین مقصد پرطرفدار برزیل در میان مسافران بین‌المللی است؛ اما این رونق، فشارهای جدیدی نیز به همراه داشته است؛ از فشار بر زیرساخت‌ها گرفته تا ورود غیرقانونی وسایل نقلیه و سوداگری در بازار املاک لوکس در حاشیه پارک.

تالاب‌های پراکنده در پارک ملی لینسویز ماراینسیز

عکاس: نامشخص / Getty Images

پیمایش در قلب شن‌ها

بهترین راه برای درک واقعی لینسویز ماراینسیز، پیاده‌روی است. سفرهای چند روزه، معمولا سه تا پنج روزه، مسافران را از میان تپه‌ها و روستا‌های کوچکی عبور می‌دهد که در دل این چشم‌انداز پنهان شده‌اند. بیش از هزار خانواده در این پارک زندگی می‌کنند و راهنمایان محلی، تنها کسانی هستند که مسیرهای باستانی را از حفظ می‌شناسند.

گردشگران لینسویز ماراینسیز، شب‌ها را در کلبه‌های روستاییان و روی ننوهای رنگارنگ سپری می‌کنند، با غذای محلی ساده و ماهی کبابی پذیرایی می‌شوند و با زندگی مردمی آشنایی پیدا می‌کنند که نسل‌ها است با این طبیعت در نوسان خو گرفته‌اند.

سفر که به پایان می‌رسد و جیپ‌ها برای بازگرداندن مسافران از دور نمایان می‌شوند، یک حقیقت آشکار می‌شود. کافی است چند ساعت بگذرد تا باد تمام ردپاها را پاک کند. در لینسویز ماراینسیز هیچ‌چیز برای مدت طولانی شکل خود را حفظ نمی‌کند. تپه‌ها جابه‌جا می‌شوند، تالاب‌ها پدیدار و ناپدید می‌شوند و انسان‌هایی که آموخته‌اند با آن زندگی کنند.

پوشش گیاهی پارک ملی لینسویز ماراینسیز

عکاس: Carla Vianna / BBC

آیا تا به حال به مکان مشابهی سفر کرده‌اید؟ تجربه‌های خود را با ما و سایر کاربران کجارو در میان بگذارید.

منبع عکس کاور: TravelAwaits‏ | عکاس: نامشخص

منبع

مطالب مشابه را ببینید!