جنگنده های مدرن می توانند با سرعت ۱.۸ ماخ و سریعتر پرواز کنند و با سرعتی باورنکردنی در آسمان بچرخند. البته، هر جت جنگنده متفاوت است و هر یک مشخصات خاص خود را دارد.
در حداکثر سرعت خود، F-22 می تواند تا ۲.۲۵ ماخ (۲,۷۶۲ کیلومتر در ساعت) پرواز کند. چیزی که F-22 بیشتر از جنگنده‌های قدیمی دارد، یک ویژگی سوپرکروز است که سرعت کروز آن را روی بیش از ۱.۵ ماخ (بیش از ۱,۸۴۰ کیلومتر در ساعت) تنظیم می کند – به طور قابل توجهی سریعتر از سرعت کروز بیشتر جنگنده ها.
یک F-22 Raptor با دو مخزن سوخت خارجی می تواند کمی بیش از ۲,۹۶۰ کیلومتر را طی کند. خوشبختانه سوخت گیری هوایی در مورد این جنگنده نیز امکان پذیر است و به طور متوسط ۱۰ دقیقه طول می کشد تا باک ها دوباره پر شوند. برای F-22 حدود ۲ ساعت و ۱۷ دقیقه طول می کشد تا با سرعت سوپرکروز ثابت مسافت بین دو شهر لس‌آنجلس تا نیویورک را طی کند. این عدد کاملاً بر اساس تئوری است، و حفظ سوپرکروز برای آن مسافت، سوخت زیادی را مصرف می‌کند. سرعت استاندارد کروز F-22 حدود ۱,۱۰۴ کیلومتر در ساعت است، بنابراین این مسافت در واقعیت ۳ ساعت و ۴۲ دقیقه طول می کشد تا طی شود.
F-35A دارای یک موتور توربوفن پرت اند ویتنی F135-PW-100 است، همان موتوری که در مدل های دیگر وجود دارد. این موتور نیروی پیشرانه ۴۳,۰۰۰ پوندی فراهم می کند که به این جنگنده اجازه می دهد به سرعت بیش از ۱.۶ ماخ (۱,۹۶۴ کیلومتر در ساعت) برسد. سرعت کروز این هواپیما ۰.۸۶ ماخ (۱,۰۵۴ کیلومتر در ساعت) است. برد F-35A حدود ۲,۱۶۰ کیلومتر است که با استفاده از باک های سوخت داخلی امکان پذیر می شود، زیرا F-35 های آمریکایی فاقد باک خارجی هستند.
سوخت گیری این جنگنده تقریباً به اندازه سایر جنگنده ها طول می کشد، بنابراین با افزودن ۱۰ دقیقه به کل زمان، پرواز F-35A از نیویورک به لس آنجلس ۳ ساعت و ۵۲ دقیقه طول می کشد. F-35A دارای یک موتور واحد است، در حالی که اف ۲۲ دارای دو موتور است. F135-PW-100 پیشرفته ترین تک موتور مورد استفاده در یک جنگنده مدرن است که کارآیی برتر آن نسبت به دیگر موتورهای جنگنده آمریکایی را نشان می دهد.
