قیمت طلا و دلار پرواز کرد / آقای پزشکیان چه میکنید؟
به گزارش تیکاگو به نقل از اقتصاد آنلاین
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مهر، در شرایط نگرانی مردم از افزایش قیمت دلار و طلا، جامعه بیش از هر چیز نیازمند شنیدن صحبتهای صادقانه مسئولان است که دولت نشان دهد درد مردم را میفهمد و نسبت به فشارهای معیشتی بیتفاوت نیست.
این روزها نگرانی از افزایش قیمت دلار و طلا برخلاف وعدههایی که در جریان رقابتهای انتخاباتی درباره مهار تورم و بهبود وضعیت معیشت داده شد به دغدغهای جدی برای بسیاری از خانوادهها تبدیل شده است. کوچک شدن سفرهها دیگر یک اصطلاح کلی نیست، بلکه واقعیتی است که مردم آن را هر روز در خریدهای روزمره، در نگرانی برای آینده و در حسابوکتابهای پایان ماه حس میکنند. در چنین شرایطی جامعه بیش از هر چیز نیازمند شنیدن صحبتهای صادقانه مسئولان است؛ صدایی که نشان دهد دولت درد مردم را میفهمد و نسبت به فشارهای معیشتی بیتفاوت نیست.
در این فضا پرداختن بخشی از دولت و تیم رسانهای آن به حاشیههایی چون ذوقزدگی درباره مجوز یک خواننده، حمایت تمام قد از یک رویداد ناهنجار در کیش، دوقطبیسازی درباره ماشین فلان رقیب سیاسی، کشاندن افکار عمومی به حاشیههای سیاسی یا حواله دادن نابسامانی بازار به انصاف کاسبان، برای مردمی که هر روز با افزایش قیمتها دستوپنجه نرم میکنند، قابل درک نیست. این رویکرد ناخواسته این حس را تقویت میکند که مسائل اصلی زندگی مردم در اولویت قرار ندارد و دولت بیشتر درگیر موضوعات فرعی است تا رنجهای واقعی جامعه.
بیتردید کسی منکر تلاش دولت برای بهبود شرایط اقتصادی نیست و وعدههای رئیسجمهور درباره کنترل تورم، ثبات بازار و حمایت از معیشت مردم هنوز در خاطر افکار عمومی باقی است اما اگر این تلاشها به دلایل مختلف به نتیجه ملموس نرسیده یا زمانبر شده است، مردم انتظار دارند صادقانه در جریان قرار بگیرند. گفتن واقعیتها حتی اگر تلخ باشد، از سکوتی که به بیاعتمادی میانجامد، بسیار کمهزینهتر است. مردم میخواهند بدانند دولت چه مسیری را طی میکند و چه افقی را برای آینده ترسیم میکند.
احساس رهاشدگی بازار و بیپناهی در برابر گرانی بزرگترین خطری است که میتواند امید جامعه را فرسوده کند. در چنین شرایطی یک گفتوگوی مستقیم و دلسوزانه از سوی شخص رئیسجمهور، حتی اگر در کوتاهمدت معادلات اقتصادی را تغییر ندهد، میتواند مرهمی بر نگرانیهای روانی مردم باشد و این پیام را منتقل کند که دولت در کنار آنها ایستاده است، نه در مقابلشان و نه در حاشیه دغدغههایشان.
امروز بیش از هر زمان دیگری سرمایه اجتماعی دولت به همدلی و صداقت گره خورده است. مردم انتظار معجزه ندارند؛ انتظار دارند دیده شوند، شنیده شوند و بدانند که مسئولان کشور بهویژه رئیسجمهور درد آنها را میفهمند و با آنها صادقانه سخن میگویند. شاید همین گفتوگوی دلسوزانه نخستین گام برای بازگشت آرامش و امید به جامعهای باشد که زیر بار فشار معیشتی است.
