به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،شهید شوکت‌مراد برای بانوان انقلابی محله حصاربوعلی یک الگوی تمام عیار بود؛ کسی که هم اعضای خانواده‌اش را برای فعالیت‌های انقلابی با خود همراه کرد و هم زنان انقلابی محله را برای درمان مجروحان و پخش اعلامیه به میدان مبارزه آورد.
بنابر روایت همشهری، او نخستین بانوی شهید شمیرانی است که اگرچه با شهادت در بیستم و یکمین روز بهمن‌ماه ۱۳۵۷ صبح پیروزی را ندید، اما پیام‌آور پیروزی برای زنان انقلابی محله‌اش شد. حمیده ضماندفر، دخترش، از فعالیت‌های انقلابی مادر در ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب می‌گوید: «مادرم در روزهای پیروزی انقلاب پیشرو زنان محله بود. وقتی مجروحان را برای درمان به بیمارستان شهدای تجریش می‌بردند، مادرم حلقه‌ای از زنان انقلابی تشکیل داده بود که همگی برای امدادرسانی به درمان مجروحان با بیمارستان همکاری می‌کردند. آنها ملحفه مورد نیاز بیمارستان را تامین می‌کردند و برای نگهداری پیکر شهدا نیز از خانه‌ها یخ جمع‌آوردی کرده و به بیمارستان می‌بردند. او در روزهایی که خفقان شدید بر شهر حاکم بود، شجاعانه خانه به خانه می‌رفت تا یخ و داروهای مورد نیاز بیمارستان را تامین کند. وقتی مجروحان نیاز به خون داشتند، پیش‌قدم بود و در محله نیز اطلاع‌رسانی می‌کرد. پخش اعلامیه‌های امام و روشنگری درباره جنایت‌های رژیم طاغوت هم برنامه ثابت آنها در ماه‌های پیروزی انقلاب بود.»
ضماندفر از روز شهادت مادر می‌گوید: «مادرم صبح روز بیست و یکم بهمن، وقتی شنید سربازان مجروح نیروی هوایی را که به مردم پیوسته بودند برای مداوا به بیمارستان تجریش آورده‌اند، برای اهدای خون و بردن ملحفه تمیز به بیمارستان رفته بود. آنها وقتی شنیدند امام خمینی(ره) فرمان لغو حکومت نظامی را صادر کرده، همراه با دیگر بانوان، پسرعمو و برادرم برای تظاهرات به خیابان‌های محله رفتند. ساعت ده و نیم شب بود که گاردی‌ها در خیابان مهماندوست (شهید سعیدی کنونی) به سوی جمعیت تیراندازی کردند. وقتی تیر به مچ پای برادرم اصابت کرد، به گوشه‌ای از خیابان رفت تا مادرم نبیند از پای عباس خون می‌رود، غافل از اینکه چند کوچه آن‌سوتر تیر به قلب مادرم اصابت کرده و به شهادت رسیده بود.»
