تیکاگو‌

سرعت، ردیابی برخی از جت‌های جنگنده را آسان‌تر می‌کند، نه سخت‌تر!

به گزارش تیکاگو به نقل ازگجت نیوز

ارسال شده توسط: مصطفی آرایشگر 19 آذر 1404 ساعت 19:02

همه ما فکر می‌کنیم جنگنده رادارگریز یک شبح در آسمان است، اما سرعت بالای جنگنده می‌تواند باعث شناسایی آن توسط رادار دشمن شود.

جت‌های جنگنده نظامی را باید به عنوان سریع‌ترین هواپیماهای تاریخ هوانوردی به حساب آورد، اما سرعت باورنکردنی برخی از آن‌ها در اوایل دهه 1990 میلادی باعث شد به عنوان یک هدف ساده برای رادارهای دشمن تبدیل شوند. به عنوان مثال، جنگنده F-117 Nighthawk که به عنوان یک جنگنده رادارگریز شناخته می‌شود، اما تولید حرارت زیاد و نوسان آیرودینامیکی هنگام پرواز موجب آشکار شدن آن در آسمان شده بود. در این بخش خبری از گجت نیوز نشان خواهیم داد که چگونه سرعت بالای جنگنده موجب شناسایی آن می‌شود.

ارتباط سرعت با شناسایی جنگنده رادارگریز

در حقیقت باید مشکل اصلی را در طراحی کلی هواپیمای رادارگریز دانست؛ ترکیب ظاهر هواپیما در کنار استفاده از مواد جاذب رادار و خروجی هوای آن، یک عملکرد متضاد را ایجاد کرده بود.

این مسئله باعث آشکار شدن جنگنده در پرواز با سرعت بالا بود تا این که در نهایت به صورت کامل شناسایی می‌شد. همچنین قابلیت رادار دشمن برای ردیابی بهتر هواپیماهای رادارگریز بهبود یافت که این مورد باعث بدتر شدن شرایط بود؛ در نهایت خلبان‌ها مجبور شدند برای جلوگیری از شناسایی، سرعت پرواز خود را کمتر از مافوق صوت قرار دهند. این تنها راهی بود که خلبان‌ها می‌توانستند قابلیت رادارگریزی را حفظ کرده و در عملیات، سالم بمانند.

بیشتر بخوانید

یکی دیگر از هواپیماهای رادارگریز با نام B-2 Spirit هم با مشکل مشابه مواجه بود. با وجود تمرکز روی رادار گریز بودن، اما معمولا از مانورهای پرسرعت خودداری می‌کردند تا روی رادار دشمن نمایان نشوند. خلبان‌ها مجبور بودند مسیر پرواز را به گونه‌ای حفظ کرده که دچار انحراف نشوند و بدین ترتیب، بتوانند عملیات خود را به سرانجام برسانند.

سرعت، ردیابی برخی از جت‌های جنگنده را آسان‌تر می‌کند، نه سخت‌تر! - 2سرعت، ردیابی برخی از جت‌های جنگنده را آسان‌تر می‌کند، نه سخت‌تر! - 2

تکامل هواپیماهای رادارگریز

در حالی که هواپیماهای رادارگریز اولیه به علت پنهان ماندن با برخی از مشکلات مواجه بودند، اما پیشرفت فناوری در سال‌های بعد توانست وضعیت را در حالت پایدار قرار دهد. جت‌های جنگنده به لطف پیشرفت در طراحی بدنه و خروجی، پیشرفته‌تر شدند و بدان معنا بود که دیگر مجبور نبودند سرعت را فدای رادارگریزی کنند.

مهندسان موفق شدند تا سال 2005 میلادی، بسیاری از مشکل‌ها را حل کنند، چرا که جنگنده F-22 Raptor جدید به رادارگریزترین جنگنده‌ای تبدیل شد که تاکنون تولید شده بود.

مواد جاذب رادار با بهبود بسیار خوبی همراه شدند و محل قرارگیری موتور نسبت به گذشته تغییر یافت؛ این مسئله به خلبان‌ها اجازه داد تا در صورت نیاز مسیر را تغییر داده و نیازی به ماندن در محدوده پرواز نداشته باشند. جنگنده‌های رادارگریز مدرن امروزی را باید از پیشرفته‌ترین هواپیماهای جهان به حساب آورد.

به عنوان مثال، جنگنده F-22 Raptor یکی از جنگنده‌های مهم و قدرتمندی بوده که از موتورهای قوی و نیروی رانشی استفاده می‌کند که به آن توانایی پرواز مافوق صوت بدون استفاده از پس‌سوز را می‌دهد.

جنگنده F-35 Lightning II یکی از 17 جت جنگنده برتر جهان امروز به حساب می‌آید که به همان اندازه چشمگیر بوده و توانایی انجام ماموریت‌های متنوع را دارد؛ این شامل نبرد هوا به هوا و سایر حمله‌ها می‌شود. هر دو جت جنگنده موردنظر را باید به عنوان نماد رادارگریزی به حساب آورد و نشان می‌دهد که فناوری تا چه اندازه‌ای تکامل یافته است.

منبع

مطالب مشابه را ببینید!