توصیه کارشناسان برای پیشگیری از آسیب تاندونها
به گزارش تیکاگو به نقل ازسلامت نیوز

به گزارش سلامت نیوز به نقل از upi، کارشناسان میگویند مراقبت روزانه و توجه سریع به خشکی و درد میتواند از آسیبهای جدی تاندون جلوگیری کند؛ آسیبهایی که اغلب بیصدا شروع میشوند اما در صورت بیتوجهی، فعالیتهای روزمره را مختل میکنند.
چرا آسیب تاندون خطرناک است؟
تاندونها پل ارتباطی بین عضلات و استخوانها هستند. اگر تاندونی دچار التهاب، پارگی یا فرسایش شود، حتی قویترین عضلهها هم نمیتوانند عملکرد و پایداری طبیعی بدن را حفظ کنند.
به گفته دکتر «نلی آندراویس-پوری»، پژوهشگر مهندسی زیستی در دانشگاه کرنل:«هرچقدر هم عضله قوی باشد، اگر تاندون آسیب ببیند، عملکرد و ثبات لازم از بین میرود.»
علائم شایع آسیب تاندون شامل:
درد یا خشکی
تورم
ضعف
محدودیت حرکت
آسیبهایی که بیصدا پیش میروند
گاهی یک حرکت ناگهانی و نادرست باعث آسیب میشود، اما شایعترین علت، استفاده بیشازحد و حرکات تکراری است؛ مانند:
به گفته آندراویس-پوری:«رایجترین آسیب تاندون، فرسایشی و ناشی از استفاده بیشازحد است. این آسیبها همیشه دردناک نیستند و ممکن است مدتها پنهان بمانند.»
اما در همین دوره خاموش، تخریب جدی بافت تاندون رخ میدهد که در نهایت به تحلیلرفتگی منجر میشود.
اگر به آسیب تاندون شک کردیم چه کنیم؟
درمان را بهتعویق نیندازید
مراجعه زودهنگام به پزشک میتواند از بدترشدن آسیب جلوگیری کند.
درمانهای اولیه معمولاً شامل:
آیا ورزش به ترمیم تاندون کمک میکند؟
پژوهشهای جدید نشان میدهد حرکت و ورزش، اگر در زمان و شرایط مناسب انجام شود، میتواند ترمیم تاندون را فعال کند.مطالعات حیوانی پیشنهاد میکنند که حداقل دو هفته استراحت قبل از شروع تمرینات ترمیمی، مفید است.
یافتههای جالب پژوهشی
برخی حیوانات مانند ماهی زبرا میتوانند در بزرگسالی هم تاندونهای خود را بهطور کامل بازسازی کنند.
در انسانها، تاندونها معمولاً دچار اسکار (جوشگاه) میشوند، نه بازسازی کامل.
پژوهشگران در دانشگاههای هاروارد و میشیگان در حال بررسی ساختار تاندون و تغییرات آن در آسیبهای مزمن هستند.
تاندونها از سلولهایی به نام تنوسیت و رشتههای کلاژن مارپیچی ساخته شدهاند که مثل فنر باز و بسته میشوند و ضربه را جذب میکنند.
برخی تیمهای تحقیقاتی حتی موفق شدهاند میکروتاندونهای سهبعدی از سلولهای انسانی بسازند تا روشهای درمانی جدید، از جمله ژلهای ترمیمی تزریقی را آزمایش کنند.
توصیههای NIH برای محافظت از تاندونها
قبل از ورزش، بدن را گرم و کشش دهید
بهطور منظم ورزش کنید تا عضلات اطراف مفاصل تقویت شوند
هنگام انجام کارهای تکراری، وقفههای منظم داشته باشید
از نشستن طولانیمدت بپرهیزید و به وضعیت صحیح بدن توجه کنید
فعالیتهای جدید را تدریجی شروع کرده و شدت را آرامآرام افزایش دهید
اگر فعالیتی باعث درد شد، متوقفش کنید
هنگام استفاده از ابزار یا وسایل ورزشی، از پد، دستکش یا نوار محافظ برای کاهش فشار روی مفاصل استفاده کنید
آسیب تاندونها همیشه ناگهانی و دردناک نیست؛ بسیاری از آنها بهآرامی و بیعلامت شکل میگیرند. توجه به نشانههای اولیه، استراحت بهموقع و رعایت اصول ساده حرکتی میتواند از مشکلات مزمن و محدودکننده در آینده جلوگیری کند.




