«س چ خبر؟ خبی؟ پیش ما بیا.» این روزها، پیامک‌های کوتاه‌شده بسیار رواج یافته‌اند. در نگاه اول، به نظر می‌رسد که طرفداران این نوع پیام‌ها، جوانان و دهه نودی‌ها باشند. اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند حتی این گروه سنی هم از دریافت کلمات کوتاه‌شده در مکالمه متنی خوش‌شان نمی‌آید.
به‌تازگی پژوهشی در مجله علمی Experimental Psychology: General چاپ شده که اذعان می‌کند ۹۹.۳ درصد مردم از عبارات و جملات کوتاه‌شده در مکالمات متنی استفاده می‌کنند. تصورشان هم این است که با این کار در وقت‌شان صرفه‌جویی می‌کنند!
برای مثال، به جای اینکه بگویند: «متأسفانه امروز نمی‌تونم ببینمت»، می‌گویند: « امرو نمت بینمت.»
دیوید فنگ، نویسنده مقاله، پرسشی مطرح می‌کند: آیا این عادت باعث رشد ارتباطات دیجیتال می‌شود یا کاهش آن‌ها؟ خود او، همیشه عبارات و جمله‌ها را به‌صورت کامل تایپ می‌کند؛ زیرا نگران است که طرف مقابلش تصور کند به‌اندازه کافی، به او بها نمی‌دهد و برایش وقت نمی‌گذارد. فنگ برای بررسی ایده خود، هشت آزمایش انجام داد که حتی خودش هم از دیدن نتایج آن‌ها، شوکه شد!
تمام گروه‌های سنی از پیام‌های کوتاه‌شده متنفرند!
در تحقیق دکتر فنگ مشخص شد که حق با اوست! کوتاه‌کردن عبارت‌ها در مکالمه متنی، حس نبود صمیمیت به گیرنده منتقل می‌کند. گیرنده با دریافت پیام‌های کوتاه‌شده، پاسخی کوتاه‌تر و تعداد پاسخ‌های کمتری می‌فرستد.
فنگ و نویسندگان مقاله، تحقیق را دور از هر پیش‌فرض جانبدارانه آغاز کردند. آن‌ها در نظر گرفتند که نویسنده پیام‌های کوتاه‌شده، قصد بی‌توجهی به گیرنده را ندارد؛ بلکه می‌خواهد آسوده و دسترس‌پذیر به نظر برسد و حس راحتی بیشتری به طرف مقابل بدهد.
در این پژوهش، هشت آزمایش روی هزاران نفر انجام شد. این پژوهشگران، مکالمات افراد را در دو اپلیکیشن تیندر و دیسکورد تجزیه و تحلیل کردند. نتیجه چه شد؟ اینکه گیرنده پیام معمولاً به کسی که عبارت‌های کوتاه‌شده می‌فرستد، پاسخ نمی‌دهد یا اطلاعات تماس خود را با وی به اشتراک نمی‌گذارد.
پژوهشگران از شرکت‌کنندگان خواستند که به متن مکالمه با دوستان و آشنایان خود نیز امتیاز دهند. شرکت‌کنندگان اعتقاد داشتند که پیام‌های کوتاه‌شده از سمت آشنایان نیز حس صمیمیت و کمتری متبادر می‌کند و به همین دلیل، تمایل چندانی نداشتند که به آن پیام‌ها پاسخ دهند.
نکته جالب این بود که گروه‌های سنی دیگر نیز نظر مشابهی در این باره گزارش دادند: از نسل زد زیرک و امروزی گرفته (متولدین دهه ۷۰ شمسی که در عصر دیجیتال متولد شدند) تا نسل قدیمی که حتی معنی نیمی از این کلمات کوتاه‌شده را متوجه نمی‌شدند. با اینکه ممکن است فکر کنید این دسته کلمات و عبارات، مدرن و جوان‌پسند هستند اما در حقیقت، جوان‌ها هم علاقه‌ای به آن‌ها ندارند.
فنگ در این باره می‌گوید: «جوان‌ها هم به‌اندازه بزرگ‌ترها، از عبارات کوتاه‌شده دل خوشی ندارند. هر دوی این گروه‌های سنی، از عبارات متنی مختصرشده بدشان می‌آید.»
دلیل واکنش منفی به پیام‌های مختصر شده چیست؟
احتمالاً پای نظریه مبادله اجتماعی در میان است. «نظریه مبادله اجتماعی»، یک باور رایج است که پایداری ارتباطات را منوط به حفظ تعادل میان هزینه و فایده آن می‌داند.
طبق این نظریه، میزان سرمایه‌گذاری یکی از طرفین ارتباط، مستقیماً بر تلاش طرف مقابل تأثیر می‌گذارد. پس اگر احساس کنید که طرف مقابل در ارتباط متنی چندان زحمتی برای نوشتن به خود نمی‌دهد، به احتمال زیاد، ارتباط‌تان را مطابق با همین روال، تنظیم و مدیریت می‌کنید؛ چرا که در نهایت، هر شکل ارتباط، نوعی رفت و آمد یا بده و بستان است.
معایب استفاده از پیام‌های متنی مختصر شده چیست؟
اگر به هر دلیلی، دوست دارید در مکالمات متنی از عبارت‌های کوتاه‌شده استفاده کنید، مثلاً اگر می‌خواهید با کسی صمیمی شوید یا باحال به‌نظر برسید، حواستان باشد که نیاز نیست سبک پیامهایتان را کاملاً تغییر دهید.
دکتر فنگ پیشنهاد می‌کند به‌جای اینکه از سبک نوشتاری‌تان کاملاً اجتناب کنید، دقت کنید که گیرنده چه کسی است. برای مثال، افزایش یک‌درصدی استفاده از کلمات کوتاه‌شده در اپلیکیشن دوستیابی تیندر، میانگین طول مکالمه را ۷ درصد کاهش داد. به عبارت دیگر، هر چه مکالمه دو غریبه که در تیندر با هم آشنا شده‌اند، کوتاه‌تر باشد، تمایل کمتری به ایجاد ارتباط قوی بین آن‌ها وجود دارد.
پس یکی از پیامدهای استفاده از عبارت‌های مختصر شده این است که ارتباط بین افراد، به آن اندازه جدی گرفته نمی‌شود.
ممکن است حتی صمیمی‌ترین اشخاص نیز از متن غیر رسمی پیام‌تان خوش‌شان نیاید. در یکی از آزمایش‌های دکتر فنگ، پژوهشگران از شرکت‌کنندگان خواستند که دو تصور متفاوت درباره گیزنده پیام را امتحان کنند: یک بار فرض را بر این بگذارند که گیرنده پیام‌ها دوست صمیمی‌شان است و یک بار دیگر، فرض را بر این بگذارند که گیرنده پیام، فامیل دور است. نتیجه این شد که حتی دوستان صمیمی نیز عبارت‌های کوتاه‌شده را نشانه نبود صداقت و صمیمیت برداشت می‌کنند. ادامه‌دار شدن این روال می‌تواند به روابط ضربه بزند.
پژوهشی دیگر به این نتیجه رسید که آدم‌ها به کیفیت مکالمات‌شان بها می‌دهند و دوست دارند مبادلات متنی بافکر و باملاحظه‌ای داشته باشند که نشان‌دهنده ارتباط قوی میان آن‌ها باشد. فنگ در این باره می‌گوید: «اگر نتوانید خوب پیام بفرستید، روابط کنونی‌تان هم به خطر می‌افتد!»
حالا تصور کنید می‌خواهید به پیک اسنپ‌فود پیام بدهید. اگر در چنین موقعیتی از عبارات و کلمات کوتاه‌شده استفاده کنید، چه خواهد شد؟ احتمالاً پیک آزرده‌خاطر نخواهد شد. شما هم قصد ندارید ارتباط خاصی را با این فرد حفظ کنید. اما اگر بخواهید به همکار یا شریک عاطفی جدید خود پیام دهید، بهتر است جانب احتیاط را رعایت کنید و کمتر از عبارات کوتاه‌شده استفاده کنید.
پیام‌های کوتاه شده و زحمت بیهوده‌ای با خیال سهل‌گیری
میشل دروین، استاد روانشناسی در دانشگاه پوردو فورت وین است. او به قابلیت پیش‌بینی متن در کیبورد گوشی‌های هوشمند اشاره می‌کند. او می‌گوید این قابلیت چنان پیشرفت کرده که کافی است یکی دو حرف از هر کلمه‌ای را تایپ کنید تا کلمه یا حتی عبارت کامل را به شما پیشنهاد کند. به‌گفته او، در حال حاضر، نوشتن پیام نیاز به هیچ زحمت خاصی ندارد و به همین دلیل، نمی‌توان گفت که کلمات کوتاه‌شده در مکالمات متنی، با هدف صرفه‌جویی در وقت استفاده می‌شوند.
پروفسور دروین می‌گوید: «این سطح از آسان‌گیری، نیاز به کمی زحمت‌کشیدن دارد!» و معتقد است که این نوع پیام‌دادن، نشان‌دهنده روحیه به‌شدت آسان‌گیر یا حذف عمدی حروف کلمات است. برای مثال، اگر بنویسید «نمت»، گوشی شما قطعاً کلمه کامل «نمی‌تونم» را به‌طور خودکار جایگزین آن می‌کند؛ دست‌کم تا زمانی که بالاخره با استمرار و تکرار چندباره، به فرم جدید کلمه عادت کند.
در پژوهش فنگ، انگیزه افراد در استفاده از کلمات مختصرشده بررسی نشد اما دروین عقیده دارد که کسانی که عمداً کلمات را نصفه و نیمه تایپ می‌کنند، قصد دارند نوعی روحیه بی‌قید و رها و بی‌خیال از خود به نمایش بگذارند. او می‌گوید: «اگر بخواهید به طرف مقابل نشان دهید که چیزی را زیاد جدی نمی‌گیرید و مکالمه برایتان یک چیز معمولی و غیر جدی است، استفاده از کلمات مختصر شده می‌تواند مناسب باشد.»
اما اگر می‌خواهید تأثیر خوبی از خود به جای بگذارید، سمت این کار نروید. کسانی که شناختی از آن‌ها نداریم، ما را خیلی راحت قضاوت می‌کنند و واژگانی که استفاده می‌کنیم، نقش مهمی در نمایش شخصیت ما ایفا می‌کنند. با توجه به اینکه پیام‌دادن نقش مهمی در ارتباطات عصر مدرن بازی می‌کند، لازم است عادت‌های نوشتاری خود را مرور کنید و به این بیندیشید که آیا خود را به خوبی ارائه می‌کنید؟
به گفته دروین: «اگر پیامهایتان را درست بنویسید، می‌توانید حسن نیت خود را در ارتباطات اجتماعی‌تان به خوبی تقویت کرده و این ارتباطات خوب را حفظ کنید.»
آیا پیام‌های کوتاه شده می‌فرستید؟
شما هم در پیامهایتان معمولاً از کلمات و عبارات کوتاه‌شده استفاده می‌کنید؟ اگر اینطور است، آیا به‌خاطر صرفه‌جویی در زمان، پیام‌تان را کوتاه می‌کنید یا علت دیگری دارید؟ لطفاً نظرات خود را با ما و دیگر خوانندگان «چطور» در میان بگذارید.
منبع: time
div:empty {display: none;}]]>
گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط
