چرا لاغرها هم دیابت میگیرند؟ راز چربی پنهان و ارتباط پیچیده چاقی با دیابت
به گزارش تیکاگو به نقل ازسلامت نیوز
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرآنلاین،دیابت نوع ۲ یکی از شایعترین بیماریهای متابولیکی در دنیای امروز است که غالباً با چاقی و اضافهوزن ارتباط دارد. اما آیا فقط افراد چاق هستند که این بیماری را تجربه میکنند؟ جواب خیر است. بعضی از افراد لاغر نیز ممکن است به دیابت مبتلا شوند. این پرسش که چرا لاغرها هم دیابت میگیرند و چرا برخی از افراد چاق علائم متابولیکی ندارند، موضوعاتی هستند که در دنیای پزشکی توجه زیادی را جلب کردهاند. این مقاله به بررسی این موضوعات و پاسخ به این سوالات پیچیده میپردازد.
بله، ممکن است لاغرها هم دیابت بگیرند. این پدیده به دلیل وجود چربی پنهان در بدن برخی افراد لاغر رخ میدهد. معمولاً این افراد از نظر ظاهری لاغر به نظر میرسند، اما در واقع چربی اضافی در اندامهای داخلی مانند کبد، پانکراس و عضلات دارند. این وضعیت به عنوان TOFI (Thin Outside, Fat Inside) شناخته میشود. افراد TOFI به طور معمول در معرض خطرات بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند، حتی اگر وزن بدنشان نرمال به نظر برسد.
چرا این اتفاق میافتد؟ بدن افراد لاغری که دچار چربی پنهان هستند، ظرفیت کمتری برای ذخیره چربی در بافتهای چربی زیر پوست دارند. وقتی این ظرفیت پر میشود، چربی به دیگر ارگانها مانند کبد و پانکراس سرریز میکند. این وضعیت میتواند منجر به افزایش مقاومت به انسولین شود و در نتیجه، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ افزایش مییابد.
۲. آیا هر فرد چاقی دیابت میگیرد؟
یکی از سوالات رایج این است که آیا هر فرد چاقی در نهایت دچار دیابت میشود؟ پاسخ این سوال پیچیده است. در حالی که بسیاری از افراد چاق ممکن است به دیابت مبتلا شوند، همهی افراد چاق الزاما به این بیماری مبتلا نمیشوند. در پزشکی اصطلاحی به نام MHO (Metabolically Healthy Obese) وجود دارد که به افرادی اطلاق میشود که با وجود چاق بودن، از نظر متابولیکی سالم هستند. این افراد ممکن است سطح قند خون نرمال، فشار خون طبیعی و چربیهای خون سالم داشته باشند.
اما باید توجه داشت که وضعیت MHO پایدار نیست. مطالعات نشان دادهاند که بسیاری از این افراد با گذشت زمان به اختلالات متابولیکی مانند دیابت نوع ۲ یا بیماریهای قلبی مبتلا میشوند. در واقع، برخی پزشکان معتقدند که چاقی به خودی خود میتواند باعث ایجاد اختلالات متابولیکی شود، حتی اگر در ابتدا علائم آن در آزمایشها قابل شناسایی نباشند.
۳. چربی خون بالا در لاغرها
چربی خون بالا یکی از مشکلات شایع در افراد لاغر با چربی پنهان است. این افراد ممکن است علائم بیرونی چاقی نداشته باشند، اما در اندامهای داخلیشان چربی انباشته شده است. این چربی میتواند باعث افزایش سطح کلسترول و تریگلیسرید در خون شود. در نتیجه، حتی افرادی که به نظر لاغر میرسند، ممکن است در معرض بیماریهای قلبی و دیابت قرار داشته باشند.
۴. چاقی با وضعیت متابولیکی سالم
در عین حال، برخی افراد چاق ممکن است علائم اختلالات متابولیکی را نداشته باشند. این افراد میتوانند فشار خون طبیعی، قند خون نرمال، و سطح مناسب چربی خون داشته باشند. این وضعیت را چاقی سالم مینامند. اما باید گفت که این وضعیت نیز به طور معمول دائمی نیست و با گذشت زمان احتمال ابتلا به بیماریهای مرتبط با چاقی افزایش مییابد.
۵. آستانه شخصی برای ذخیره چربی
یکی از مفاهیم کلیدی در این بحث، آستانه ذخیره چربی است. هر فرد یک “آستانه شخصی” برای ذخیره چربی دارد. این آستانه به عواملی مانند ژنتیک، سبک زندگی و ویژگیهای بدن بستگی دارد. تا زمانی که چربی اضافی فقط در بافت چربی ذخیره شود، هیچ اختلال متابولیکی رخ نمیدهد. اما وقتی ظرفیت این بافتها پر میشود، چربی به ارگانهای داخلی مانند کبد و پانکراس سرریز میکند و باعث بروز مشکلات متابولیکی میشود. این فرآیند میتواند باعث مقاومت به انسولین، افزایش قند خون و در نهایت دیابت نوع ۲ شود.
دیابت و چاقی ارتباط پیچیدهای با یکدیگر دارند. به نظر میرسد که نه فقط چاقی بلکه نحوه ذخیره چربی در بدن و شرایط متابولیکی فرد نیز نقش مهمی در ایجاد بیماریها دارند. برای جلوگیری از مشکلات متابولیکی، مهم است که علاوه بر توجه به وزن بدن، به عواملی مانند فعالیت بدنی منظم، رژیم غذایی سالم و بررسیهای پزشکی منظم توجه کنیم.
