در اکثر کشورهای جهان، یک یا دو زبان غالب وجود دارد که مردم به آن زبان صحبت می‌کنند. اما تصور کنید سرزمینی را که تنها ۱۳ درصد از مردم آن در شهرها زندگی می‌کنند و بقیه در مناطق دورافتاده روستایی، گاه در جزایر کوچک دوردست یا در روستاهای قبیله‌ای سکونت دارند و در این سرزمین، نه یک یا دو زبان، بلکه ۸۴۰ زبان زنده و پویا رواج دارد. این سرزمین پاپوآ گینه نو است که از نظر تنوع زبانی، متنوع‌ترین کشور جهان به شمار می‌رود.
کشورهایی که بیشترین تنوع زبانی را دارند
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، پاپوآ گینه نو دارای ۸۴۰ زبان زنده است که اکثریت قریب به اتفاق آنها زبان‌های بومی هستند و در مناطق کوچکی از کشور به آنها صحبت می‌شود. البته، نوعی انگلیسی پیجین (زبان ساده‌شده‌ای که از ترکیب چند زبان به وجود می‌آید) به نام توک پیسین (Tok Pisin) به عنوان زبان میانجی با بیش از ۴ میلیون گویشور در این کشور رایج است.
تخمین زده می‌شود که حدود ۲۳ زبان در این کشور وجود دارد که بیش از ۲۰,۰۰۰ گویشور بومی دارند. بقیه زبان‌ها از نظر آماری توسط جوامع و گروه‌های کوچک‌تر و کوچک‌تری صحبت می‌شوند.
اندونزی با ۷۱۰ زبان زنده که در سراسر مجمع‌الجزایر آن صحبت می‌شود، در رتبه بعدی قرار دارد. با این حال، تفاوت کلیدی بین این کشور و پاپوآ گینه نو در جمعیت است؛ اندونزی تقریباً ۳۰ برابر جمعیت بیشتری دارد، که این امر باعث می‌شود «تراکم زبانی» آن به نسبت جمعیت کمتر باشد.
