کشف شهری باستانی در اعماق دریا؛ افسانه به حقیقت میپیوندد؟
به گزارش تیکاگو به نقل از کجارو
به نقل از هریتیجدیلی؛ باستانشناسان در سواحل جزیره Sein در بریتانی فرانسه، شبکهای از سازههای سنگی عظیم را کشف کردهاند که قدمتشان به بیش از ۷ هزار سال پیش بازمیگردد و ممکن است ریشه یکی از قدیمیترین افسانههای منطقه باشد.
این کشف شگفتانگیز که جزئیات آن در «مجله بینالمللی باستانشناسی دریایی» منتشر شده، تاریخ اولیه اروپا را به چالش میکشد. این سازهها در عمق ۷ تا ۹ متری زیر سطح آبهای امروزی قرار دارند و متعلق به دورانی بین ۵۸۰۰ تا ۵۳۰۰ سال پیش از میلاد هستند؛ زمانی که گذار از عصر میانسنگی به نوسنگی در جریان بود.
مقیاس این ساختوسازها نفسگیر است. بزرگترین سازه کشفشده، با نام TAF1، دیواری به طول خیرهکننده ۱۲۰ متر است که در امتداد یک دره زیرآبی کشیده شده. این دیوار نه تنها از بلوکهای سنگی روی هم چیده شده، بلکه بیش از ۶۰ تخته سنگ و ستون سنگی عمودی (مونولیت) با ارتفاعی تا ۱.۷ متر بر فراز آن نصب شده است.
این اکتشاف تنها یک یافته باستانشناسی خشک و خالی نیست؛ بلکه ممکن است کلید حل معمای یک افسانه باشد. در فرهنگ عامه مردم بریتانی، قرنهاست که داستان شهری غرقشده به نام «کِر-ایس» (Ker-Ys) در خلیج «دوآرنِنِز»، تنها ۱۰ کیلومتر دورتر از محل کشف، سینه به سینه نقل میشود.
محققان این پروژه معتقدند که این سازههای عظیم ساخته دست بشر، پرسشهای جدیدی را دربارهی منشأ ماقبل تاریخی این افسانه مطرح میکند. آنها در مقاله خود مینویسند:
به احتمال زیاد، رها شدن سرزمینی توسعهیافته توسط یک جامعهی بسیار ساختاریافته، چنان تأثیری داشته که در حافظهی مردم ریشه دوانده و به افسانه تبدیل شده است.
کاربرد دقیق این سازهها هنوز یک راز است. متخصصان حدس میزنند که ساختارهای کوچکتر ممکن است نوعی تله ماهیگیری پیشرفته (Fish weirs) بوده باشند. اما سازههای بزرگتر، بهویژه دیوار ۱۲۰ متری، ابعادی فراتر از هر تله ماهیگیری شناختهشده در آن دوران دارند.
اندازه و پیچیدگی فنی بزرگترین سازهها در فرانسه برای آن دوره زمانی بیسابقه است. این احتمال وجود دارد که این دیوارهای عظیم نقشی محافظتی در برابر امواج یا دشمنان داشتهاند. کشفی که نه تنها یک بخش پنهان از تاریخ مهندسی بشر را آشکار میکند، بلکه به ما یادآوری میکند که گاهی افسانهها، خاطرات فراموششدهی یک حقیقت گمشدهاند.
