آمریکایی‌ها عادت دارند که هواپیماهای نظامی را با نامی غیر از F-22 یا F35 صدا کنند، بنابراین به این جت‌ها معمولاً Raptor یا Lightning II می‌گویند. با این وجود، همه قدرت های جهانی از این رویه پیروی نمی کنند. ارتش روسیه معمولاً از نام سازنده مانند MiG-29 یا Su-57 استفاده می کند. برای نمونه‌هایی مانند این، ناتو سیستمی از نام‌ها ایجاد کرده که به پرسنل نظامی اجازه می‌دهد به سرعت نوع هواپیمایی که در مورد آن صحبت می کنند را مخابره کنند. در مورد جت جنگنده MiG-29، ناتو نام گزارشی Fulcrum را برایش انتخاب کرده است.
بر اساس دیکشنری میریام وبستر، واژه fulcrum به معنای «تکیه گاهی است که یک اهرم دور آن می چرخد». یک محور. واژه fulcrum به درستی جنگنده MiG-29 را توصیف کرد، زیرا در طول دهه ۸۰ در اطراف جنگنده های ناتو پرواز می کرد، که نشان دهنده جایگاه محوری آن در مهندسی هوافضای شوروی بود. توانایی های Fulcrum تا حدی به دلیل موتورهای دوقلوی توربوفن Isotov RD-33 آن بود که آن را با سرعت ۲.۳ ماخ می رساندند. سرعت این جنگنده ساخت شوروی به اندازه F-15 Eagle نبود که می توانست به عدد ۲.۵ ماخ برسد، اما تقریباً از هر جنگنده دیگری پیشی گرفت.
با این حال، درخشش اصلی این جنگنده به سرعتش باز نمی گشت، بلکه قدرت مانور هواپیما بود. در مقایسه بین MiG-29 و F-16، فالکروم از چابکی فوق العاده ای برخوردار است و چرخش های آنی و پایدار را با عدد ۲۸ درجه در ثانیه در مقایسه با عدد ۲۶ برای F-16 انجام می دهد. در حالی که نسخه های اولیه MiG-29 به دلیل نداشتن تجهیزات آویونیک پرواز با سیم از همتایان غربی خود ضعیف تر بود، چندین سال نوری از پیشینیان خود جلوتر بودند. این اولین جت جنگنده نسل چهارم ساخت شوروی و یک طرح محوری برای اتحاد جماهیر شوروی بود.
سایر نامگذاری های ناتو برای هواپیماهای جنگی
این کمیته هماهنگی استانداردسازی هوا – با اعضایی از ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا، کانادا و نیوزیلند – است که در مورد نام گزارشی یک هواپیمای نظامی تصمیم می‌گیرد. فرآیند ساده اما ظریف است.
هنگام نامگذاری یک جت جنگنده، کمیته واژه ای را انتخاب می کند که با F شروع می شود. این موضوع فرآیند نامگذاری را ساده می کند. در حالی که MiG-29 با نام Fulcrum شناخته می شود، جنگنده نسل پنجمی Su-57 ساخت سوخو نام Felon را دریافت می کند. کمیته به ندرت به نظر خلبانان در این نامگذاری ها توجه می کند، اما بسیاری از خلبانان Fulcrum نسبت به این نامگذاری حساس بوده و حتی از آن با چنین نامی یاد می کردند.
علاوه بر این، هر چیزی که دارای موتور جت باشد یک نام دو هجایی دریافت می کند. هواپیماهای دارای موتور پروانه ای نام های یک هجایی خواهند داشت. نام های گزارش ناتو تنها به جت های جنگنده ختم نمی شود. همه هواپیماهای بال ثابت یک نام گزارش دریافت می کنند که با حرف معرف نوع ماموریت آنها شروع می شود. جنگنده ها با F، بمب افکن ها با B و هواپیماهای باری با حرف C شروع می شوند. برای مثال بمب افکن Tupolev Tu-95 با نام Bear و Tupolev Tu-160 با نام Blackjack شناخته می شود.
از طرف دیگر هلیکوپترها با حرف H شروع می شوند، مانند Mi-24 Hind، یکی از بهترین هلیکوپترهای تهاجمی که تا به حال در جنگ استفاده شده است. اگر انواعی از هر یک از هواپیماها وجود داشته باشد، ناتو پسوندی مانند Flanker-E اضافه می کند. ناتو قبلاً نام گزارش را منحصراً به هواپیماهای شوروی و روسیه می داد، اما اکنون از آنها برای هواپیماهای چینی نیز استفاده می کند.
