در سال ۱۹۶۶، مهندسان شوروی برای مهار آتش سوزی مهیب یک چاه گاز طبیعی در منطقه اورتا-بولاک ازبکستان، به راهکاری غیرمعمول و جسورانه دست زدند. این آتش سوزی که از سال ۱۹۶۳ به مدت سه سال ادامه داشت و روزانه میلیون ها متر مکعب گاز طبیعی را می سوزاند، با روش های معمول قابل مهار نبود. در نهایت، تصمیم گرفته شد که یک بمب اتمی ۳۰ کیلوتنی در عمق ۱.۴ کیلومتری زمین منفجر شود تا با ایجاد فشار عظیم، آتش سوزی چاه گاز را مهار کند. این انفجار که به عنوان یکی از کاربردهای صلح آمیز انرژی هسته ای شناخته می شود، تنها در عرض ۲۳ ثانیه آتش را خاموش کرد و بدون ایجاد آلودگی رادیواکتیو قابل توجه، موفقیت آمیز بود.
ارسال ایمیل
