امروز در چیدانه به سراغ یک پروژه برجسته معماری رفته‌ایم؛ ونج تجسمی از یک جای امن و آرام است، فضایی که مفاهیمی همچون سادگی طبیعی ، تحول بی‌پایان و کشف زیبایی پنهان را در بطن خود دارد.
ونج در امتداد فلسفه استودیو کماکان، از فضایی خالی و آرام بهره می‌برد که امکان تجربه‌ای ناب و بی‌واسطه را برای مخاطب فراهم می‌آورد. این پروژه، نه صرفاً یک بنا، بلکه تجربه‌ای است که هر لحظه‌اش فرصتی برای کشف زیبایی‌های پنهان و درک عمق سکوت و آرامش است.
این پروژه با هدف ایجاد یک تجربه‌ی یکپارچه و هماهنگ از فضا، از رویکردی راهبردی بهره برد که در آن همه جزئیات فیزیکی برنامه‌ریزی و به یکدیگر پیوند خورده‌اند تا هم زیبایی‌شناسی مدرن و هم کاربری بهینه را تضمین کنند. ادغام راهکارهای ساده در طراحی سقف‌ها، ایجاد ارتباط موثر بین زمین و بدنه، استفاده از جزئیات مدرن در نشیمن‌ها، بهره‌گیری از فضای سبز به عنوان عنصر تفکیک‌کننده و اجرای مینیمال جداره‌ها، منجر به خلق فضایی یکپارچه و دلنشین شده است که هم از نظر زیبایی‌شناسی و هم از نظر کاربردی پاسخگوی نیازهای کاربر باشد.
در ونج، متریالها نه‌تنها به‌عنوان عناصری فیزیکی، بلکه به‌مثابه حاملان حس و معنا به کار گرفته شده‌اند. آجر، با بافت گرم و آشنایش، تداعی‌کننده گذشته‌ای آرام و اصیل است، درحالی‌که صفحات بتنی روشن با خطوط نرم و تاخورده خود، از ایستایی محض فاصله گرفته و حالتی سیال و پویا به فضا بخشیده‌اند. این ترکیب، به جای ایجاد سکون، نوعی آرامش در حرکت را القا می‌کند؛ لحظه‌ای مکث در میان جریان زندگی.
معمار این بنا شهریار بهمن بوده است.
منبع: مجله دیجیتال معماری معاصر ایران
