به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت الاسلام و المسلمین هادی سروش: با اینکه علاقه به ورود نداشته و ندارم ، اما به احترام دوستان محترم جملاتی را بصورت اختصار تقدیم مینمایم؛
بنابر روایت شفقنا، استاد هادی سروش: به عرض مبارک برسانم که بعد از موارد متعدد که برخی مهمانانِ در لباسِ دین! در تلویزیون جملاتی بر خلاف چهارچوب های دینی ایراد کردند و گاها تعابیر بی ادبانه ای داشته اند …
با اظهار تاسفِ عمیق! خواهشا سخنان این دسته از افراد را به حساب روحانیت و دین نگذاشته و برای ارزیابی سخن افراد، گوشه نگاهی به سوابق علمی و اجرایی و “روابط” هم داشته باشید.
اما در مورد سخنان مشارالیه که حاوی تهمتِ به حوزه های علمیه است! عرض کنم؛
اولا؛ عمده سخن ایشان نقل تقطیع شده جملاتی از علامه طباطبایی و استاد عزیز آیت الله جوادی آملی است . مستحضرید که تقطیع سخن و نوشتار یک شخصیت نه کار درستی است و نه کارِ علمی است. در این موارد باید متن کامل حرف دیده شود و بعد مورد داوری قرار گیرد.
و ثانیا بعضی از تعبیرات ایشان مثل اینکه در کتاب “کفایه الاصول” که کتاب مهم علم الاصول حوزه های علمیه است آیه قرآن نیامده، خلاف محض و تهمت است.
و ثالثا اینکه قرآن در ساختار حوزه قرآن وارد نشده، یک تهمت مفتضح است.
برکات حوزه در زمینه قرآن چشم گیر است البته بر کسانی که بنا دارند چشم انداخته و ببینند!
نمونه ای از آن ها ذکر کنم؛ نوشتن و انتشار و سپس تدریس خط به خط تفسیر شاخصی مانند المیزان ، و نیز تفاسیر غیر شاخص که صدها تفسیر در حوزه علمیه بشمار می آید ، نمونه غیر قابل انکار است.
و تاسیس مجموعه عظیم “دارالقرآن آیت الله گلپایگانی” در بیش از چهل سال قبل و به کار گیری محققین نامدار حوزه در جمع اوری تفاسیر و ترجمه های قرآن و … ،
و نیز هم اکنون، وجودِ ده های موسسه علمی و کارشناسی در حوزه در موضوع “قرآن شناسی” از واژه شناسی تا ترجمه و تفسیر که امروز تنها مرجع و مرکز تایید چاپ و انتشار هر گونه تفسیر و ترجمه قرآن است.
و نیز برقراریِ بیش از یکصد درس تفسیر روزانه در حوزه ، و قرار گرفتن دروس تفسیر در ردیف دروس اجباریِ تحصیلی طلاب در طول پنج سال در دوره سطح عالی، و موارد دیگر.
شاهد افتضاح و رسوایی این تهمت زنی است!
نکته قابل ذکر؛ بله؛ گاهی علماء ما گلایه از خود دارند که ای کاش، بیشتر روی قرآن کار می شد و یا کار می کردیم. این تمنای به حق در قرآن که در آثار علماء ربانی ما دیده می شود، معنایش این نیست که یک فرد در لباس دین! حرفی در رسانه ملی کشور بزند که موجبات خرسندی “وهابیت” شود!
خداوند متعال، توفیق کرامت فرماید که همه افراد و خصوصا آنان که در لباسِ دین هستند دو جمله امیرالمومنین (ع) را سرلوحه زندگی و عمر دنیای خود کنیم و کنند؛
۱ ) امیرالمومنین (ع) فرمود:
“رحمت خدا بر آن کس که اندازه خویش را بشناسد و از حدّ خود فراتر نرود؛ رَحِمَ اللّه ُ امرَأً عَرَفَ قَدرَهُ و لَم یَتَعَدَّ طَورَهُ “. (غررالحکم)
۲ ) نیز آن امام بزرگ و بزرگوار (ع) در خصوص قدرناشناسی و تضییع شخصیت یا بلندپروازیِ عالمانِ دینی فرمود:
“عالم کسی است که قدر و منزلت خود را بشناسد و آدمی را همین نادانی بس که منزلت خود را نشناسد؛ العالِمُ مَن عَرَفَ قَدرَهُ، و کَفی بِالمَرءِ جَهلاً ألاّ یَعرِفَ قَدرَهُ”. (نهج البلاغه . خ ۱۰۳)
