روایت محمود کلاری از اهمیت سینمای شاعرانه ایران در جهان | کلاری: کیارستمی شناسنامه سینمای ایران بود

به گزارش تیکاگو به نقل از فیلم نیوز

محمود کلاری، تصویربردار، کارگردان و بازیگر مطرح سینما، یکی از داوران ایرانی جشنواره جهانی چهل‌وسوم فجر است. کلاری سینمای ایران را شاعرانه توصیف کرده و معتقد است سینمای شاعرانه؛ بازتاب طبیعی زیست ماست. او از عباس کیارستمی و علی حاتمی به عنوان الگوهای مطرح در سینمای شاعرانه ایران صحبت به میان آورده است.

به گزارش فیلم‌نیوز، محمود کلاری، یکی از داوران ایرانی جشنواره جهانی فجر چهل‌وسوم، به نکات مهمی درباره اهمیت سینمای ایران در جوامع جهانی اشاره کرده‌ است که بخش‌هایی از آن را مرور می‌کنیم.

کیارستمی؛ شناسنامه سینمای ایران| جهان سال‌هاست به یک الگوی مشخص از سینمای ایران توجه نشان می‌دهد. سینمایی مبتنی بر بیان شاعرانه، روابط انسانی، و نگاهی خاص به مناسبات انسانی. عباس کیارستمی سردمدار این مسیر بود و واقعاً شناسنامه سینمای ایران در جهان شد. این سینمای شاعرانه و انسانی، به‌گونه‌ای به دنیا معرفی شد که سینمای ایران موردتوجه قرار بگیرد. تا حدی در این مسیر پیشرفت کرده‌ایم که فیلم‌های فیلمسازی مانند عباس کیارستمی در دانشگاه‌های معتبر تدریس می‌شود و همین یک نشانه روشن است که سینمای ما در کدام حوزه بیشترین شانس را دارد.

محمود کلاری در چهل‌وسومین جشنواره جهانی فیلم فجر

سینمای شاعرانه | وقتی در یک نگاه به روابط انسانی در کشورمان توجه می‌کنیم، شمایل کلی آن برای انسان‌های بیرونی، به‌شدت شاعرانه است. حتی محاوره و گفت‌وگوهای ماهم از جنس شعر است. شاید بهترین تعریف سینمای شاعرانه هم این باشد: سینمای شاعرانه بازتاب طبیعیِ زیست ماست. در روابط انسانی، در گفتگو، در رفتار روزمره، در نوع مواجهه با مسائل زندگی، یک لطافت و شاعرانگی جاری است که برای ما عادی است اما برای ناظری که از بیرون می‌آید، حیرت‌انگیز است. یادم هست یکی از خبرنگاران یک مجله معتبر خارجی به من می‌گفت: «وقتی گفتگوهای شما را ترجمه می‌کنم، انگار دارید شعر می‌گویید!»

حیات دوباره فیلم‌های قدیمی|  نمایش فیلم‌های مرمت‌شده تاریخ سینما در جشنواره جهانی فیلم فجر، اتفاق بسیار مهمی است. این یکی از موهبت‌های واقعی دوران دیجیتال است. آثاری که رفته‌رفته تحت‌تأثیر گذر زمان کیفیتشان را از دست دادند، این‌گونه احیا می‌شوند. فیلم‌هایی که روی نگاتیو بودند، به‌مرورزمان فرسوده می‌شدند؛ کنتراست، رنگ، بافت تصویر آسیب می‌دید. ما با ماده شیمیایی کار می‌کردیم و طبیعتاً گذر زمان اثر خود را می‌گذاشت. حالا بازسازی دیجیتال این امکان را داده که فیلم‌ها به شکلی باورنکردنی به حیات دوباره برسند. برای من بسیار خوشحال‌کننده است که «دل‌شدگان» و «جاده‌های سرد» دوباره در کیفیتی نزدیک به روزهای اول نمایش داده می‌شوند. این فیلم‌ها بخشی از حافظه جمعی سینمای ایران هستند.

عشق و ظرافت علی حاتمی | همکاری من با مرحوم علی حاتمی هم با فیلم «مادر» آغاز شد. فیلم ماندگاری که هر چه می‌گذرد عیار بیشتری پیدا می‌کنم. خود علی حاتمی می‌گفت «من فیلم نمی‌سازم، فرش می‌بافم.» و واقعاً همین‌طور بود؛ باحوصله، با عشق، باظرافت. بعد از این همکاری بود که سراغ فیلم «دل‌شدگان رفتیم» هر بار نسخه ترمیم‌شده این فیلم را می‌بینم، یاد اول روزهایی می‌افتم که دوربین را روی شانه گذاشتیم و با هم راه افتادیم. باور دارم که روح او هم از این بازگشت دوباره خوشحال است.

منبع