بهترین جنگنده های ناونشین جهان در سال ۲۰۲۵

از قرن بیستم، مشخصه بارز ارتش‌ها و به‌ویژه نیروی هوایی قدرتمند، جنگنده‌های ناونشین بوده اند که می‌توانند قدرت را از روی دریا به سمت ساحل بفرستند. ابرناوهای نیروی دریایی ایالات متحده با عرشه های مملو از جنگنده های F/A-18 Super Hornet تصویری نمادین از ظاهر یک ناو هواپیمابر در سال ۲۰۲۵ هستند، اما این باعث نمی شود که این جنگنده ها تنها هواپیماهای ناونشین نظامی برتر جهان باشند.

جت های جنگنده ناونشین، مأموریت های چند منظوره را برای چندین نیروی دریایی در سراسر جهان انجام می دهند. بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، هند، روسیه و چین همگی ناوهای خود را دارند که در دریاهای آزاد مشغول گشت زنی هستند.

بیایید نگاهی به چند جت ناونشین برتر جهان در سال ۲۰۲۵ بیندازیم. این پنج جنگنده تهاجمی همگی با ویژگی‌های منحصربه‌فردی که آن‌ها را از یکدیگر متمایز می‌کند، منعکس‌کننده تفاوت‌ها در دکترین استراتژیک نیروهای دریایی کشور خود هستند.

MiG-29K روسیه

جنگنده Mikoyan Gurevich MiG-29K یک نسخه دریایی از یک پلتفرم آزمایش شده در طول زمان است که به یک اندازه به خاطر استحکام و عملکرد استثنایی و قدرت مانور فوق العاده اش شناخته شده است. به نظر نمی رسد نیروی دریایی روسیه توانایی زیادی برای استقرار ناوهای هواپیمابر خود در مسافت های طولانی و استفاده از جت های ناونشین خود داشته باشد، اما یک اپراتور دیگر از آنها استفاده زیادی می کند – هند.

آنطور که DefenseNews.com گزارش داده است، نیروی دریایی هند ۴۲ فروند جت MiG-29K ساخت روسیه را روی دو ناو هواپیمابر خود – INS Vikrant و INS Vikramaditya ساخت روسیه به کار می گیرد.

این هواپیما دارای نمایشگرهای رنگی چند منظوره (MFD)، کنترل پرواز با سیم، مکانیسم قفل هدف غیرفعال برای موشک های ضد رادار، گیرنده جی پی اس Sigma-95، هدف گیری روی کلاهخود و اقدامات متقابل الکترونیکی (ECM) است.

همچنین MiG-29K دارای یک سری تکنولوژی رادارگریزی و قابلیت‌های جنگ الکترونیکی با سلاح‌های دورایستا برای افزایش امکان بقا است. میکویان ادعا می‌کند که استفاده از مواد جاذب رادار، ردپای راداری این هواپیما را به میزان ۴ یا ۵ نسبت به MiG-29 استاندارد کاهش می‌دهد. علاوه بر این، موتور توربوفن RD-33MK برای به حداقل رساندن ردپای مادون قرمز (IR) این جنگنده ساخته شده است.

مشخصات کلی

طول: ۱۷.۳ متر

طول بالها: ۱۱.۹۹ متر

ارتفاع: ۴.۴ متر

وزن ناخالص: ۱۸,۵۵۰ کیلوگرم

حداکثر وزن برخاست: ۲۴,۵۰۰ کیلوگرم

موتور: ۲ موتور توربوفن پس سوز Klimov RD-33MK

پیشرانه (با پس سوز): هر کدام ۸۸.۳ کیلو نیوتن (۱۹,۸۴۰ پوند)

حداکثر سرعت:بیش از ۲ ماخ در ارتفاع بالا

سرعت کروز: ۱.۲۱ ماخ

برد رزمی: ۸۵۰ کیلومتر

سقف پروازی: ۱۷,۵۰۰ متر (۵۷,۴۰۰ فوت)

توپ: یک توپ خودکار ۳۰ میلیمتری GSh-30-1 با ۱۵۰ گلوله

راکت: S-5، S-8، S-24

موشک ها (هوا به هوا و ضد کشتی): R-73E، RVV-AE، Astra، Kh-31A، Kh-35U، Kh-31P و غیره.

بمب ها: KAB-500KR، KAB-500L و بمب های همه منظوره

آویونیک: رادار Phazotron Zhuk-M، سیستم هدف گیری الکترواپتیکال OEPS-29

Rafale Marine فرانسه

Dassault Rafale M یک جنگنده فرانسوی دو موتوره و بال دلتای کانارد با قابلیت انطباق با نبردهای دریایی است. این رویکرد طراحی بر عملکرد همه منظوره متمرکز است: هوا به هوا، پشتیبانی زمینی، تهاجمی ضد کشتی، و بازدارندگی هسته‌ای.

در اواخر دهه ۱۹۷۰، برنامه رافال به عنوان جایگزینی برای پروژه چند ملیتی جنگنده یوروفایتر ظاهر شد. اختلاف نظر در مورد هزینه، سهم نیروی کار، و مشخصات، توسعه جنگنده مستقلی توسط فرانسه را در پی داشت. امروزه جنگنده Rafale M پلتفرم اصلی جنگنده در نیروی دریایی فرانسه است.

طبق گزارش Seaforces.org، «در سال ۲۰۰۲، جنگنده های رافال برای اولین بار به یک منطقه جنگی اعزام شدند. هفت فروند جنگنده Rafale M در طول عملیات هراکلس (Mission Héraclès)، شرکت فرانسه در عملیات آزادی پایدار، روی ناو هواپیمابر شارل دوگل از نیروی دریایی فرانسه مستقر شدند».

Dassault، Thales و Safran تخصص خود را برای توسعه بدنه ، رادار، و سیستم‌های محرکه این هواپیما با تمرکز بر صنعتی داخلی ترکیب کردند. طبیعهی است که نوع تک سرنشین Rafale M با همتایان زمین پایه خود به دلیل ارابه فرود تقویت شده، قلاب دم و بدنه هواپیما و همچنین تقویت کننده های ریشه بال برای مقاومت در برابر فرودهای مکرر با کمک گیره متفاوت است.

مشخصات کلی

طول: ۱۵.۲۷ متر

طول بالها: ۱۰.۸ متر

ارتفاع: ۵.۳۴ متر

حداکثر وزن برخاست: ۲۴,۵۰۰ کیلوگرم

موتور : ۲ موتور توربوفن Snecma M88-2 (هر کدام ۷۵ کیلو نیوتن با پس سوز)

حداکثر سرعت: ۱.۸ ماخ در ارتفاع بالا

شعاع رزمی: بیش از ۱,۸۰۰ کیلومتر با محموله مشخص

سقف پروازی: ۵۰,۰۰۰ فوت (۱۵,۲۴۰ متر)

توپ: ۱ توپ خودکار ۳۰ میلی متری GIAT 30/M791

نقاط اتصال: ۱۳ نقطه در نسخه مارین، ظرفیت تا ۹۵۰۰ کیلوگرم

موشک های هوا به هوا: MICA، Magic II، Meteor (برنامه ریزی شده)

موشک های هوا به زمین: SCALP-EG، AASM-Hammer و غیره.

موشک های ضد کشتی: Exocet

بازدارندگی هسته ای: موشک ASMP-A

آویونیک: رادار Thales RBE2-AA AESA، سیستم SPECTRA EW، IRST

همچنین جنگنده Rafale M اخیراً مشتری جدیدی پیدا کرده است، آنطور که در این گزارش از Business Standard گفته شده است، “نیروی دریایی هند می تواند اولین فروند از ۲۶ هواپیمای رزمی دریایی ناونشین Rafale Marine (Rafale M) را تا می ۲۰۲۸ دریافت کند.

F/A-18E آمریکایی ملقب به کرگدن

مدل های F/A-18E (تک صندلی) و F/A-18F (دو سرنشینه) Super Hornet ساخت بوئینگ جنگنده های تهاجمی منتخب فعلی برای نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده هستند. این جت زمخت و قوی نقطه اوج سلسله ای طولانی از جنگنده های ناونشین فوق العاده ایالات متحده است. ابعاد بزرگ‌تر و ویژگی‌های زاویه‌دار سوپر هورنت در مقایسه با مدل قبلی خود، نام غیررسمی «کرگدن» را برایش به ارمغان آورده است.

نیروی دریایی ایالات متحده از این جت در طیف کامل ماموریتی از برتری هوایی، اسکورت جنگنده، شناسایی، سوخت گیری هوایی، پشتیبانی نزدیک هوایی، سرکوب دفاع هوایی، و حمله دقیق روز/شب – استفاده می کند که آن را به اوج تعریف یک جت جنگنده چندمنظوره تبدیل کرده است.

در گزارشی در سال ۲۰۲۳ از فرماندهی سامانه‌های هوایی نیروی دریایی (NAVAIR)، نظرات آنها در مورد آینده F/A-18، در شرایطی که جنگنده‌های نسل پنجم مانند F-35 از راه می رسند، چنین بود:

«سوپر هورنت‌های جدید همچنان وارد ناوگان می‌شوند و نیروی دریایی اکنون انتظار دارد آخرین دریافتی ها در سال ۲۰۲۵ انجام شود… سوپر هورنت از لحاظ عددی هواپیمای برتر در بال هواپیماهای جنگنده تا دهه ۲۰۳۰ خواهد بود».

مشخصات کلی

طول: ۶۰.۳ فوت (۱۸.۵ متر)

ارتفاع: ۱۶ فوت (۴.۸۷ متر)

طول بالها: ۴۴.۹ فوت (۱۳.۶۸ متر)

حداکثر وزن برخاست: ۲۹۹۳۲ کیلوگرم)

موتور : ۲ موتور توربوفن F414-GE-400 (هر کدام ۲۲۰۰۰ پوند پیشرانه)

سرعت هوایی: بیش از ۱.۸ ماخ

سقف پروازی: بیش از ۵۰۰۰۰ فوت

برد رزمی: ۲۳۶۱ کیلومتر (غیرمسلح تا دو موشک AIM-9)

توپ: ۱ توپ ۲۰ میلیمتری وولکان M61A1/A2

موشک ها: AIM-9 Sidewinder، AIM-7 Sparrow، AIM-120 AMRAAM، Harpoon، HARM، SLAM-ER، Maverick و غیره.

بمب ها: JDAM، Paveway، JSOW، بمب های همه منظوره

تجهیزات اضافی: سوخت گیری هوایی (محفظه اضافی)، غلاف های شناسایی

تیم نمایش پروازی فرشتگان آبی نیروی دریایی ایالات متحده از سال ۲۰۲۰ با F/A-18 Super Hornet پرواز کرده است.

F/A-18 Hornet (مدل‌های A-D) و Super Hornet (مدل‌های E-F) در سراسر جهان در کانادا، استرالیا، فنلاند، کویت، مالزی، اسپانیا و سوئیس خدمت می‌کنند و همچنان نیروهای هوایی بیشتری علاقه‌مند به خرید این جت جنگنده تهاجمی کارآزموده و همه‌کاره هستند.

F-35B Lightning II آمریکایی

F-35B نه تنها به دلیل قابلیت برخاست کوتاه و فرود عمودی (STOVL) خود متمایز است، بلکه به دلیل اینکه در حال حاضر تنها جنگنده پنهانکار نسل پنجمی است که در دریا مستقر می شود نیز از دیگر جنگنده های این نسل متمایز می شود. جنگنده F-35B Joint Strike Fighter (JSF) یک هواپیمای چند منظوره است که قادر به انجام ماموریت های هوا به سطح، جنگ الکترونیک، اطلاعات، نظارت، شناسایی (ISR) و هوا به هوا در یک سورتی پروازی است.

برنامه F-35 یک برنامه چند ملیتی با سرمایه گذاری مشترک و مشارکت صنعتی کشورهای متحد از سراسر جهان است. آنطور که Force News گزارش می دهد، “لاکهید مارتین پیمانکار اصلی است و BAE Systems حدود ۱۵ قطعه از هر فروند هواپیما و رولز رویس فن بالابر را تولید می کند.»

نوع B این جنگنده قرار است به ستون فقرات بال هوایی برای تفنگداران دریایی ایالات متحده، نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا، نیروی دریایی ایتالیا و نیروی دفاع دریایی ژاپن (JMSDF) تبدیل شود. در نوامبر ۲۰۲۴، طبق گزارش UK Defense Journal، یک فروند F-35B بریتانیایی به خلبانی ستوان بیکر، با فرود بر روی یک کشتی نیروی دفاع شخصی دریایی ژاپن (JMSDF) تاریخ ساز شد.

مشخصات کلی

طول کلی: ۱۵.۶ متر

طول بالها: ۱۰.۷ متر

ارتفاع: ۴.۳۶ متر

حداکثر سرعت: ۱.۶ ماخ (۱۹۳۰ کیلومتر در ساعت)

حداکثر پیشرانه: ۴۰۰۰۰ پوند (۱۷۸ کیلونیوتن)

محفظه های های داخلی سلاح: معمولاً ۲ محفظه برای موشک + ۲ عدد برای بمب (پیکربندی پنهانکاری)

نقاط سخت خارجی: چندین ایستگاه برای زمانی که پنهانکاری در اولویت نیست

توپ : توپ ۲۵ میلی متری

موشک ها: AIM-9X، AIM-120 AMRAAM

بمب ها: JDAM با هدایت دقیق، Paveway و موارد دیگر

برنامه F-35B هم در آمریکا و هم در حوزه فروش صادراتی موفق بوده است، و تفنگداران دریایی ایالات متحده برای به خدمت به حداقل ۶۹۳ فروند F-35B برنامه ریزی کرته است. بریتانیا در حال حاضر ۱۸ فروند F-35B در اختیار دارد و ۳۰ فروند دیگر نیز در حال ساخت برای این کشور هستند. نیروی دریایی ایتالیا ۳۰ فروند F-35B سفارش داده است و ژاپن نیز قصد دریافت ۴۲ فروند F-35B دارد، در همین حال سنگاپور از قبل چهار فروند F-35B خریداری کرده و قصد دارد ۸ فروند یا بیشتر از این نوع خریداری کند.

Shenyang J-35 چینی

آخرین رقیب در این فهرست، جنگنده نسل پنجمی چین به نام J-35 است که هنوز در حال توسعه است، اما گزارش‌هایی از رسانه های چینی مانند ساوث چاینا مورنینگ پست، ادعا می‌کنند که گزارش‌های تایید شده‌ای در داخل چین دریافت کرده‌اند مبنی بر اینکه نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق (PLAN) قصد استقرار J-35 را روی ناوهای هواپیمابر این کشور دارد.

ویژگی های بالقوه

احتمالاً طراحی پنهانکار دو موتوره

ظاهر بدنه شبیه به F-35 ایالات متحده است

ادغام احتمالی در آینده در سومین ناو هواپیمابر چین به نام فوجیان

انتظار می رود دارای محفظه های داخلی سلاح برای حفظ پنهانکاری باشد

در حالی که این هواپیما در ظاهر بسیار چشمگیر به نظر می رسد، کاستی های صنعت هوافضای بومی چین در میان کارشناسان دفاعی در سراسر جهان به خوبی شناخته شده است. به عنوان مثال، موریکی آیتا از موسسه ملی مطالعات دفاعی در مورد توصیفات چین در مورد توانایی های J-35 تردید داشته و می گوید: «اصرار چین بر اینکه توانایی‌های جنگنده‌هایش در همان سطح با جنگنده‌های F-22 و F-35 است، مشکوک است.»

جت ناونشین کنونی چین با نام J-15 فاقد ویژگی‌های پنهانکاری است، بنابراین نوع دریایی J-35 نشان دهنده جهشی در اعمال قدرت دریایی چین است. ظهور J-35 تهدیدی برای ایالات متحده و متحدان به منظور پاسخ به بحران در نزدیکی تایوان یا سایر مناطق در دریای چین جنوبی خواهد بود – تهدیدی که یکی از عوامل هرید F-35B در سراسر منطقه توسط متحدان ایالات متحده به شمار می آید.

منبع خبر