به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سمیرا اسماعیلی، مدیرکل دفتر بیمه‌های اجتماعی وزارت کار در میزگرد بحران صندوق‌های بازنشستگی در خبرآنلاین اظهار داشت: مساله بحران صندوق‌های بازنشستگی، خاص کشور ما نیست. با توجه به تغییرات جمعیتی که در دنیا به وجود آمد، این مساله در بسیاری از کشورهای دنیا هم مطرح شده بود. در واقع با وجود افزایش سن امید به زندگی و از طرفی هم با توجه به کاهش نرخ باروری، نیروی کار در تناسب با افرادی که به سالمندی می‌روند، کاهش پیدا کرد و همین موضوع باعث می‌شود که به مرور میزان بیمه‌پردازان کاهش پیدا کند. موارد دیگری هم هست که ساختار جمعیتی، صندوق‌های بازنشستگی را تحت‌تاثیر قرار داد.
وی افزود: در کشور ما متاسفانه با وجود این‌که سن امید به زندگی افزایش پیدا کرد، اما سن بازنشستگی کاهش یافت. به عبارتی، از سال ۱۳۳۰ که سن امید به زندگی در حدود ۴۶ سال بود، تا الان که سن امید به زندگی ۷۷ سال شده، کاهش سن بازنشستگی را داشتیم. ما در صندوق‌های بازنشستگی، یک سن قانونی و یک سن موثر بازنشستگی داریم که میانگین سن بازنشستگان را تشکیل می‌دهد. قبل از سال ۱۳۳۰ سن بازنشستگی ۶۵ سال بوده است؛ در حالی که الان سن بازنشستگی کاهش پیدا کرده و ما حتی در رابطه با خانم‌های مشمول قانون کار، سن ۴۲ سال را برای بازنشستگی داریم و سن موثری که در زنان کشوری هست، کاهش پیدا کرده و الان به ۵۱.۶ سال رسیده است.
اسماعیلی عنوان کرد: این نشان می‌دهد که ما هر چقدر سن امید به زندگی‌مان افزایش پیدا می‌کند، از آن طرف سن بازنشستگی کاهش پیدا می‌کند. این باعث می‌شود که آن بازه بیمه‌پردازی‌ای که فرد باید داشته باشد، کاهش پیدا کند و از آن طرف، میزان مستمری و سال‌هایی که باید از مستمری بهره‌مند شود، افزایش یابد. متاسفانه ما برخلاف کشورهای دیگر که افزایش سن بازنشستگی را در دستور کار داشتند و به صورت تدریجی سن بازنشستگی افزایش داده‌اند، در مقابل سن بازنشستگی را کاهش داده‌ایم.
حالا موارد دیگری هم بوده؛ مثل قوانین سخاوتمندانه. بالاخره ما در کشورمان بازنشستگی‌های پیش از موعد را داریم و یا اشتغال غیررسمی. هر چقدر اشتغال غیررسمی افزایش پیدا کند، شناسایی افراد جدید برای بیمه‌پردازی کاهش پیدا می‌کند و بیمه‌پردازی در صندوق‌های بازنشستگی کمتر می‌شود.
۲۲۳۲۲۳
