تصور کنید که سوار شدن بر یک «ترن مرگ» چه حسی خواهد داشت؟ ترنی که طراحی شده تا مسافرانش را به روشی سرشار از سرخوشی به کام مرگ بکشاند!
ایده این ترن در سال ۲۰۱۰ توسط جولیجوناس اوربوناس، هنرمند لیتوانیایی ارائه شد. هدف او این بود که مرگی زیبا و همراه با حس سرخوشی برای افراد فراهم کند.
با الهام از این ایده، گلن پاترون و نیک والتر، کارگردانان فیلم کوتاه، اثری به نام H POSITIVE ساختند تا این نظریه را به تصویر بکشند؛ نتیجه کار به طرز عجیب و ترسناکی تأثیرگذار شد.
این ترن مرگ با سقوطی ۵۰۰ متری، هفت حلقه، سرعت نهایی ۳۵۹ کیلومتر بر ساعت و فشاری معادل ۱۰ جی طراحی شده است. این نیرو باعث کمبود اکسیژن در مغز و در نهایت مرگ می‌شود. نیروی شدید این ترن می‌تواند علائمی مثل کاهش و تاری دید، تشنج و در نهایت بیهوشی و مرگ را ایجاد کند.
در ابتدای سواری ترن در فیلم کوتاه، شخصیت اصلی با ناراحتی ناشی از شدت نیرو مواجه می‌شود. اما با ادامه مسیر، فلش‌بک‌هایی از خاطراتش می‌بیند و در نهایت بیهوش می‌شود.
اگرچه این تنها یک ایده است، اما طراحی آن موضوعات عمیقی مثل اتانازی، اصول اخلاقی خودکشی کمکی و نقش فناوری در زندگی و مرگ را مطرح کرده است.
اوربوناس معتقد است که این دستگاه می‌تواند به مدیریت جمعیت کمک کند و نوعی مرگ باشکوه برای افراد رقم بزند.
این ترن در دوره‌ای طراحی شد که اوربوناس دانشجوی دکتری در کالج سلطنتی هنر بود. اوربوناس در توضیح طرح خود گفته که نیروی حاصل از چرخش ترن خون را به سوی اندام‌های پایینی بدن هدایت می‌کند و باعث کمبود خون در مغز و در نهایت احساس سرخوشی می‌شود. او همچنین گفته که معمولاً خلبان‌ها تنها چند ثانیه این فشار را تجربه می‌کنند، اما سواران این ترن به مدت یک دقیقه تحت این نیرو قرار می‌گیرند؛ تجربه‌ای که تا به حال هیچ‌کس نداشته است.
با این حال، دکتر آنتونیو داماسیو، عصب‌شناس پرتغالی، معتقد است که این ترن بیشتر باعث تهوع و ناراحتی خواهد شد تا مرگ. او در وبلاگی متعلق به موزه هنر مدرن نیویورک گفته که احتمال ایجاد سرخوشی بسیار کم است و افراد بیشتر دچار تهوع و ناراحتی می‌شوند.
اوربوناس که از کودکی به طراحی ترن‌ها علاقه‌مند بوده، می‌گوید این پروژه بیشتر جنبه هنری دارد و واکنش مردم نسبت به آن برایش جالب است. او توضیح داده که برخی افراد بعد از آشنایی با این ترن دیدگاهشان نسبت به شهربازی‌ها تغییر کرده و بعضی دیگر گفته‌اند که دیگر هیچ‌وقت سوار ترن هوایی نمی‌شوند.
اوربوناس در دفاع از طرح خود گفته که روش‌های فعلی اتانازی در کشورهایی که قانونی است، بسیار کسل‌کننده هستند و این دستگاه می‌تواند جایگزینی برای داشتن یک مرگ معنادار، شخصی و آیینی باشد. او تأکید کرده که از خودکشی کمکی حمایت نمی‌کند، اما باور دارد که چنین دستگاهی می‌تواند گزینه‌ای متفاوت ارائه دهد.
اوربوناس توضیح داده که سرخوشی ناشی از بیهوشی تحت نیروی جی ممکن است با مقداری تهوع و ناراحتی همراه باشد، اما این حس طولانی‌مدت نیست. او معتقد است که این تجربه می‌تواند نوعی لذت متفاوت را ایجاد کند؛ چیزی که هم برای فرد و هم برای جامعه‌ای که شاهد آن است، معنادار باشد.
البته اوربوناس اذعان دارد که این تجربه برای همه مناسب نیست، درست مثل فیلم‌های ترسناک یا وسایل شهربازی. البته این دستگاه تاکنون ساخته نشده و تنها به‌صورت یک مدل کوچک وجود دارد.
