به گزارش برآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: کسانی زبان می‌چرخانند که کلماتشان از جنس باروت است. کسانی قلم می‌زنند که دینامیت در برابر واژه هایشان کم می‌آورد. معلوم است که این ابزار، سازوکار جنگ است نه زندگی، نه صلح، نه آشتی.
اگر می‌شد این زبانها و قلم‌ها را استراحت داد نه تنها به آزادی بیان آسیبی نمی‌رسید که به ترمیم زخم‌ها، آزادی هم نفس تازه می‌کرد. به شماره افتادن نفس زندگی و معرفت و آزادی به خاطر گلو فشردن همین جماعت است که گاه احساس تکلیف هم می‌کنند و داعیه اخلاص هم دارند! بلوغی اگر در معرفت داشتند، تا رسیدن به فهم درست، سکوت می‌کردند.
سخت نیست فهم این که باید سکوت کنند یا به فریاد باشند. اگر حاصل گفت‌ها توسعه مهربانی و تعمیق همدلی بود، گفتن روا و نوشتن صواب است و ثواب هم دارد اما اگر دیدیم حاصل کلام و کلمه ما اختلاف در مردم است، حتما باید سکوت کرد. این مؤمنانه‌ترین کُنشی است که باید به انجام آن از واکنش‌های اجتماعی اجتناب کرد.
23302
