کیاوش حافظی: «خواب استعفای پزشکیان قابل تعبیر نیست» این جمله را ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا در واکنش به برخی تحرکات برای فشار آوردن به دولت می گوید، او تاکید دارد وجود مخالفان برای دولت مستقر در پاستور امر دور از انتظاری نیست، مهم آن است که اقدامات و اظهارنظر مخالفان موجب توقف و کارشکنی کار دولت نشود.
ناصر ایمانی که با خبرآنلاین گفتگو می کرد، تاکید دارد؛« مساله کارشکنی و توقف امور دولت خط قرمز و مرز ما است. هیچ طیف مخالفی در هیچ دولتی نباید اجازه داشته باشد و نباید به آن اجازه داده شود که بتواند به فرایند فعالیتهای قانونی دولت خدشه وارد کند»
این فعال سیاسی اصولگرا در بخش دیگری از این گفتگو به دولت توصیه می کند که مشکلات و تنگناها را با مردم در میان بگذارد و تاکید می کند؛«افکار عمومی باید در جریان مسائل و مشکلات کشور قرار بگیرند که بتوانند با دولت همراهی کنند. آن‌وقت عرصه بر منتقدین و مخالفین هم تنگتر خواهد شد.»
مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا را بخوانید؛
******
*آقای ایمانی! مدتی است که شاهد تحرکات سیاسی یک قشر خاص هستیم. این طیف در حال فشار آوردن به دولت آقای پزشکیان‌اند. بهانه این روزهای این طیف حضور آقای ظریف در اجلاس «داووس» است. گویا این تحرکات برای ایستادن در مقابل دولت و کنار زدن آقای پزشکیان است. شما این تحرکات را چطور ارزیابی می کنید؟
دولت آقای پزشکیان اولین دولتی نیست که یک طیف مخالف دارد؛ آخرین دولت هم نخواهد بود. مگر در دولت آقای رئیسی یک طیف مخالف دولت آقای رئیسی نبودند؟ در دولت‌های قبل هم همینگونه بود. قاعدتا هر دولتی یک طیف مخالفی دارد. اینکه ما نظرات این طیف را نمیپذیریم، بحث دیگری است؛ اما، بالاخره دولت بدون طیف مخالف وجود ندارد.
اشکالی هم ندارد؛ طیف‌های مخالف همیشه باید وجود داشته باشند، مخالفتشان و نظراتشان را ابراز کنند. جامعه هم حرف آنها را گوش میدهد و قضاوت میکند. مهم این است که این اظهارنظرها منجر به توقف یا کارشکنی در کار دولت مستقر نشود. من تصور نمیکنم که الان دارد این اتفاق میافتد. دولت دارد فعالیت خود را انجام میدهد و یک طیفی هم به هرحال مخالف هستند، دارند نظراتشان را ابراز می‌کنند.
خواب استعفای پزشکیان قابل تعبیر نیست
*از زمانی که دولت پزشکیان روی کار آمد، این طیف صحبت از رای ۱۳ میلیونی خود در انتخابات می‌کرد. حالا گهگاهی شنیده میشود که دنبال استعفای آقای پزشکیان یا تکدورهای شدن دوره او هستند. این احتمال چقدر جدی است و …
بدون تردید این اتفاق نخواهد افتاد؛ چراکه آقای دکتر پزشکیان، رئیسجمهور رسمی کشور است. شما خاطرتان هست که آقای روحانی هم در دوره نخست خود با کمی بیشتر از ۵۰ درصد آرای توانست به ریاست جمهوری برسد. اما روند دموکراسی اینطور اقتضا میکند که فردی ولو با یک رای بالاتر هم، رئیسجمهور قانونی کشور است.
خواب استعفای آقای پزشکیان هم به نظر من، خواب قابل تعبیری نیست. آقای پزشکیان محکم به فعالیتهای قانونی خودشان ادامه میدهند. اینکه در انتخابات ریاست جمهوری آینده چه خواهد شد، بحث مربوط به الان نیست. بالاخره افرادی کاندیدا خواهند شد و معلوم نیست که آقای پزشکیان بتواند رئیسجمهور باقی بماند یا نه؛ آن بحث خود را دارد اما هیچکس نمیتواند در فرایند قانونی رئیسجمهور بودن ایشان الان اختلالی را ایجاد کند.
وجود مخالفان برای هر دولت یک بالندگی دموکراتیک است، چه در سایه باشند چه در آفتاب
*رقبای آقای پزشکیان هم مخالفت های تند و علنی دارند هم در سایه فعالیت می کنند، برنامهریزیهای این طیف را چطور ارزیابی می‌کنید؟
همانطور که عرض کردم من وجود طیف‌های مخالف هر دولتی را، ولو دولت مرحوم رئیسی، آقای روحانی و … را یک بالندگی دموکراتیک میدانم. هیچ اشکالی ندارد که یکسری مخالف باشند؛ حال می‌خواهند در سایه باشند یا در آفتاب باشند. اینها چه بخواهند فعالیت بکنند، چه نظرات خود را مطرح کنند یا به دولت موجود و عملکردش انتقاد کنند رشد و بالندگی است.
کارشکنی و توقف امور دولت خط قرمز ماست
اما مساله کارشکنی و توقف امور دولت خط قرمز و مرز ما است. هیچ طیف مخالفی در هیچ دولتی نباید اجازه داشته باشد و نباید به آن اجازه داده شود که بتواند به فرایند فعالیتهای قانونی دولت خدشه وارد کند؛ وگرنه در سایه باشند یا در آفتاب برای مجموعه کشور توفیری نمیکنند.
اتفاقا خوب هم است، اگر نظراتی دارند، اگر انتقاداتی دارند، نظراتشان را بیایند مطرح بکنند؛ شاید مسئولان ذی‌ربط دولتی در مواردی اشتباه می‌کنند و از این نظرات استفاده کنند. چرا ما همیشه میخواهیم موضوع را دیو و دلبری کنیم؟ اینکه من موافق این طیف نیستم و نظراتشان را قبول ندارم بحث دیگری است. اما به طور کلی نباید از مخالفتها هراس داشت.
باندهای قدرت و ثروت در دولت هم نفوذ دارند
*بسیاری از مخالفان در نهادهای رسمی حضور و نفوذ دارند، یعنی پتانسیل کارشکنی که شما میفرمایید برای آنها وجود دارد. شما چنین چیزی را میبینید و اینکه چطور میشود جلوی اینها را گرفت؟
اینجا خود دولت باید نگاه کند که در تصمیماتی که میخواهد اجرا کند چه کسانی کار شکنی می‌کنند؛ اعم از کسانی که نام مخالف روی آنها باشد یا نباشد. باندهای مافیایی قدرت و ثروت بدون نام و بدون داشتن تابلوی مخالفت با دولت در حال کارشکنی در کارهای دولت هستند. شما باید حواستان به آنها هم باشد. مخالفین دولت یا منتقدین دولت، صرفا این جماعتی که شما میگویید نیستند. ما باندهای قدرت و ثروتی داریم در کشور که در دولت هم نفوذ دارند و باعث کارشکنی در کار دولت میشوند.
اینجا دولت است که باید به کارشکنی‌ها اعتراض کند و هم این اعتراض را به گوش ملت و هم مقامات ذی‌ربط برساند که در تصمیمات کارشکنی وجود نداشته باشد. انتقاد به جای خود؛ اما کارشکنی نباید آزادانه به کار خود ادامه دهد. برای مثال در همین چند ماه گذشته مسئولان ذی‌ربط دولتی در خصوص مساله ارز از گروههایی یا افراد ذینفوذی صحبت کردند که به خاطر موضوع ارز منافعشان به خطر میافتد. این گروه‌ها یا افراد الزاما آن گروه در سایه نیستند؛ ممکن است افراد دیگری باشند. با هرکسی که بخواهد در کار دولت کارشکنی کند باید با برخورد شود.
افکار عمومی باید در جریان مسائل و مشکلات کشور قرار بگیرند که بتوانند با دولت همراهی کنند
*این باندهای قدرت و ثروت که اشاره می‌کنید ممکن است چندان برای عموم آشنا نباشند و مشخصا آنها را نشناسیم اما دولت اگر بخواهد در برابر کارشکنی طیف‌های مشخصی که می‌دانیم بایستد باید چه عملکردی داشته باشد؟
به گمانم دولت آقای دکتر پزشکیان هنوز در زمینه اطلاعرسانی و طرح مسائل و مشکلات کشور با مردم ضعف دارند. عمده این بار را هم تا حدودی شخص آقای پزشکیان به دوش میگیرد، و نه دستگاه دولت.
دولت در این زمینه باید با افکار عمومی صحبت کند. افکار عمومی باید در جریان مسائل و مشکلات کشور قرار بگیرند که بتوانند با دولت همراهی کنند. آن‌وقت عرصه بر منتقدین و مخالفین هم تنگتر خواهد شد.
ضمن اینکه تصور میکنم در عرصههای معیشتی دولت چارهای جز برنامه‌ریزی برای رساندن یک سبد کالایی با قیمت مناسب به دست اقشار نیازمند جامعه ندارد. اقشار نیازمند جامعه باید شناسایی شوند. البته تا یک حدود زیادی هم شناسایی شده‌اند. دولت باید آنها را تحت حمایت قرار دهد تا اگر برنامهای برای افزایش قیمت برخی از کالاها مانند حاملهای انرژی و یا مساله ارز دارد، این اقشار آسیب نبینند یا کمتر آسیب ببینند.
نباید نگران انتخابات شوراها یا مجلس آینده بود زیرا…
*آقای ایمانی! عنوان کردید که انتخابات برای زمان دیگری است اما ما شاهد سیگنالهایی هستیم که جریانهای مخالف و به قول شما منتقد دولت پزشکیان دارند اقداماتی انجام می دهند مثلا وارد عرصه شوراها و مجلس شوند. با توجه به اینکه خود این گروه در مجلس درکار بررسی و نظارت بر انتخابات شورا هستند چقدر احتمال میدهید که بتوانند در گام نخست شوراها را به دست بگیرند.
مهم این است که دولت بتواند فضای عمومی جامعه را چنان به سمت خود جذب کند که شورای شهر یا مجلس شورای اسلامی بعدی هم از افرادی که درواقع موافق دولت هستند تشکیل شود. دقت کنید که در دوره دوم خرداد ۷۶ هم که رئیسجمهور انتخاب شد، همین اتفاق برای شورای شهر افتاد؛ شورای شهر و همچنین مجلس ششم از طیف طرفدار دولت انتخاب شدند. این بستگی به عملکرد دولت آقای دکتر پزشکیان دارد که به گونهای رفتار کند که نظرات مردم را به سمت خود جلب و آنها را اقناع کند. بنابراین نباید نگران انتخابات شورا یا مجلس آینده بود.
*فکر می‌کنید گروههای میانهرو، اعتدالیون یا اصلاحطلبها در این خصوص چه برنامه ای باید داشته باشند؟
من این سوال را به گونه دیگری نگاه می کنم، باید ببینیم دولت موجود چقدر میتواند طیف‌های میانهرو را با خود همراه کند و چقدر میتواند از آنها در دولت استفاده و درواقع آنها به نوعی با خود سهیم کند. اگر دولت موجود فقط بخواهد درواقع با یک طیف کار و در مدیریتها فقط از آنها استفاده کند یا از آنها مشورتها بخواهد، طیف میانهرو کنار زده میشود و آنها هم نسبت به دولت به تدریج موضع انتقادی خواهند گرفت. اینها به عملکرد دولت بستگی دارد.
۲۷۲۷
