تونل‌های زیرزمینی که در دوران جنگ جهانی دوم برای حفاظت از شهروندان لندن در برابر بمباران‌های آلمان ساخته شده بودند، قرار است به جاذبه‌ای گردشگری تبدیل شوند. این تونل‌ها که حدود ۱.۶ کیلومتر طول دارند، از سال ۱۹۴۰ و در پی حملات هوایی مداوم آلمان حفر شده بودند. اکنون، شرکتی که این تونل‌های تاریخی را خریداری کرده، قصد دارد آن‌ها را برای بازدید عموم آماده کند و گذشته پنهان پایتخت بریتانیا را به نمایش بگذارد.
این تونل‌های وسیع در زیر منطقه هالبورن قرار دارند. عملیات حفاری این تونل‌ها که برخی از آن‌ها به اندازه کافی مرتفع هستند که یک اتوبوس دوطبقه در آن‌ها جای گیرد، در اواخر سال ۱۹۴۰ آغاز شد و تا سال ۱۹۴۲ ادامه یافت.
اگرچه این تونل‌ها به عنوان پناهگاه هوایی طراحی شده بودند، اما پس از پایان حملات بلیتز (آخرین عملیات گسترده هوایی آلمان علیه شهرهای بریتانیا) تکمیل شدند و هرگز برای پناه‌گیری استفاده نشدند.
این شبکه زیرزمینی که در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به عنوان مرکز تبادل تلفنی مورد استفاده قرار می‌گرفت، شامل یک بار و یک غذاخوری برای ۲۰۰ کارمندی بود که در آن کار می‌کردند. اما از دهه ۱۹۷۰ به بعد، این تونل‌ها عمدتا متروکه باقی مانده‌اند.
انگس موری، مدیرعامل شرکت «لندن تونلز» که این پروژه را مدیریت می‌کند، اعلام کرد که این مجموعه شامل یک موزه، نمایشگاه و فضای تفریحی خواهد بود. او تخمین می‌زند که این پروژه که سال گذشته مجوز آن از مقامات دریافت شده است، حدود ۱۲۰ میلیون پوند هزینه خواهد داشت و پس از تکمیل، سالانه تا ۳ میلیون بازدیدکننده را جذب خواهد کرد. بلیط ورودی این مکان بیش از ۳۰ پوند تعیین شده است.
این تونل‌ها که در عمق ۳۰ متری زیر زمین قرار دارند، دارای بقایای ژنراتورهای قدیمی، لوله‌ها، پیچ و مهره‌های زنگ‌زده، سیم‌های آویزان و دیوارهایی با دکمه‌ها و اهرم‌های کنترلی هستند.
موری امیدوار است که این پروژه تاثیری مشابه چرخ و فلک «لندن آی» (London Eye) داشته باشد که ۲۵ سال پیش افتتاح شد و سالانه بیش از ۳ میلیون بازدیدکننده جذب می‌کند. طبق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، این تونل‌ها اواخر سال ۲۰۲۷ یا اوایل ۲۰۲۸ برای بازدید عموم آماده خواهند شد و توسط یک شرکت متخصص در مدیریت جاذبه‌های گردشگری اداره خواهند شد.
موری افزود: «در لندن، اگر یک چیز جواب دهد، آن چیز گردشگری است.»
